Gün sarıp sarmalar geceyi
Gece hükmünü sürer
Senden benden götürdükleriyle
Her gece kendisine şarkı söyler
Nakaratına bizleri dolayıp…
sevdim sevildim dersin,
ayrılık bir kelimede, dudak ucundadır.
yaşamaya dört kolla sarılmak isterken,
vakit gelmiş, ecel başucundadır.
tükenmez sanırsın umutlar,
Benimi çağırdın düşlerine,
Ben oradayım zaten,
Düşlerinde...
Gerçeğini var edemediğimiz o yerde...
21/10/2005
bir kemanın tellerine ekliyorum hasretini
sen gidipte bir başıma kaldığımdan beri
yabancı gözlerden bakıyorum
başka başka dudaklarda seni okuyorum
gün oluyor,gün geçiyor,gün bitiyor
bazen boğuluyorum sensizliğimin
hayallerimde çizmiştim resmini
binlerce kağıdı karalayıp yırtıp attıktan sonra
gülen yüzünü
gözlerinde ki ışıltıyı
dudaklarındaki tebessümü
saçlarının parlaklığını
Kelimeleri de sevmiyorum artık
Hiçbir yaraya merhem olmadıkları için
Her dokunuşunda daha çok kanıyorsun
Ne zaman bir şeyi çok istesem eksikliğini yaşadım. Eksikliği dolmadı istediklerimin, boş kaldı kendi içine eksilerek… Ağız dolusu sövdüm siktiğiminin dünyasına ve yaşanılması gerekenlerin yaşanılamamasına…
Seviyorum lan seni
Nasıl bilmek istiyorsan öyle
Sesim kesiyor sensizliği
Bir şiiri içiyorum dudaklarından
Gözlerimiz kesişirken en yasağına
Düşüyor ellerimiz
D/üşüyoruz
sen mutluyken, mutsuz olmayı seçtin!
kendi içinde yaşattığın, karmaşık dünyanı
körelttin saflığını...
sen kendi içinde kendini öldürdün...
şimdi;
Sen gülünce mevsimler dokunur
Ruhumun derinlerine
Güneş daha bir güzel
Yağmur ondan da
Geceyse gündüz
Ay ve yıldızlar kol kola
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!