Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

Ayşe Uçar





ah! karanfil
yine sonbaharın renklerini avuçlamışsın

Devamını Oku
Ayşe Uçar

görklü gecenin kucağında gümüşi yıldızlar
içinde düğüm düğüm düğümlenen gizem
çöz çözebilirsen hadi aklı evvel usum
tutkuya çiçeklenen ömrün
kaç baharı kaldı

Devamını Oku
Ayşe Uçar


ağaçlarda toplanmış serçeler
uyanamadığım kadar gri gök
toprağın parmak arasında
fırtınanın izleri

Devamını Oku
Ayşe Uçar

duvarların kirli yüzleri var yüzlerinde gizli ah’ları
düşüncelerinse gizli kaygıları ve hezeyanları
ömür dediğin kıymetsiz bir zaman uçar gider
söz dediğin yazıysa kıymetlidir yoksa silinir
benim de hikayelerim var
aslı yok olan

Devamını Oku
Ayşe Uçar

duvarların kirli yüzleri var yüzlerinde gizli ah’ları
düşüncelerinse gizli kaygıları ve hezeyanları
ömür dediğin kıymetsiz bir zaman uçar gider
söz dediğin yazıysa kıymetlidir yoksa silinir
benim de hikayelerim var
aslı yok olan

Devamını Oku
Ayşe Uçar

üzerine günler aylar yıllar yapışmış
her tarafı yıkık dökük bir duvar sessizliği
yansıyan yüzüme

uygun adımlarla
tırmanıyorum karanlığın buzdan beşiğine

Devamını Oku
Ayşe Uçar

ölü sarnıçların köşesinde durdum
dokundum neme dokundum küfe
baktım sararmış yüzlere marazlı çıbanlara
ağzı yamuk ensiz duvarlar kardeşliği gibi
uykuda olan ruhlara

Devamını Oku
Ayşe Uçar


elvadası bol
günlerin ağırlığında zaman
geride kalanlara el sallayan bir bulut hafifliğinde
tüm vedalar

Devamını Oku
Ayşe Uçar

uykunun dar sokaklarından düşen
tüy kadar hafif rüyanın sıcaklığı yastığımda
yalın ve sade işlemesiz bir yorgan misali
hiç incitmeden sararken zihnimi

yürüyorum fantastik bir ormanın ince patikalarında

Devamını Oku
Ayşe Uçar

nakış nakış işlendi ruhum rüzgârlara
alıp götürdüler beni dağların uç noktasına
teli kırılmış bir saz gibi bıraktılar uçurumlara
sesi soluğunu yitirmiş bir güz gibi bıraktılar
kışa teslim

Devamını Oku