Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

Ayşe Uçar

geçmişte
miadı dolmuş takvimlerin yapraklarında
ahşap evlerin daracık sokaklarında kaldı aşk
başak kokulu erkeklerin güneş yüzlü kadınların
sevdasını paylaşırdı zaman mutlulukla
rüzgârların ılık nefesiyle

Devamını Oku
Ayşe Uçar

mevsimler gibi artık
gönüllerimizde aşkın ve sevginin hoşluğu da
uğrar ayaküstü alıcı kuşlar gibi çöker göğsümüze
geçirir tırnaklarını söker kalbimizi yerinden
alır gider

Devamını Oku
Ayşe Uçar

yenilenmiş ruhların sırlı aynasında
gizemlidir sevdalar
.....

ah! yâr
çek at kara kışı üzerinden

Devamını Oku
Ayşe Uçar

sihirli düşlerinde
hayalim var mıydı diye düşündüm
nerden neden geldi aklıma bilmiyorum
arada bir zihnimin böyle
gariplikleri olur

Devamını Oku
Ayşe Uçar

peri çemberlerinin
daireselliği gibi seviyorum seni
en elverişsiz zor zamanların içinde
çölleşen ruhumun efsunlu kitabesinden
içime doğan ay ışığı gibi

Devamını Oku
Ayşe Uçar

bahçede puslu tozlu ayvan
geçip giden günlere yanık özlemlere eyyam ola
dilleri dargın güllerin ahına yaban hoyrat bir el bülbül
ruhumdan yüzüme gözüme çarpan soğuk damlalar
kalbimi sızlatıyor aşkımı incitiyor aşkımı dağlatıyor
uçup giden sensiz çılgın vakitlere kırgın

Devamını Oku
Ayşe Uçar

istikamet düş tarlasında mor sümbüllere
uygun adımla marş marş
uzun ve kısa günlerin
çile kapısından
ışık hızında
hava gibi

Devamını Oku
Ayşe Uçar

selfie çeken bir aynanın kırıtışı gün
aynalar hüznü napsın gösterişi albeniyi sever
bu yüzden boş verdim her şeyi
kederlerin buruşuk eteğini katlayıp
katlayıp ütüledim

Devamını Oku
Ayşe Uçar

aşk mı insanı öldürür
yoksa insan mı aşkı ismail

.......

aşk da nazara gelir

Devamını Oku
Ayşe Uçar

ruhu donmuş bir dünyanın içinde
kapılara çarpa çarpa düşüyor güvercinler
buzdan sarkıtlardan akıyor kızılca kan
sokaklar evler bir başına unutulmuş
savaşlardan arta kalan dili yanık yalnızlık
un ufak olmuş metropollerin ağzından

Devamını Oku