Ayşe Uçar Şiirleri - Şair Ayşe Uçar

hava yağmurlu
gizli gizli ağlıyor dağlar ve yollar
kalk gidelim ömrüm kuru gazeller yurduna
kederi yadsıma kalbim keder ruhun elem çiçeği
düşünceleri duyguları içen zaman bırak yakamı
özgürlüğüme ket vuran düşler zinciri

ağzındaki sakızı at
git ve uyu

geçmiş günlerin aymazlığına
kalbinin hırçınlığına aldırmadan
yalanlarla yılanlarla dolu bir dünya da

dilim
suskunluk abidesi
sadece gözlerim konuşur artık
zihnimin eskitilmiş yollarından
geçerek

bugünün eskisi dün
artık yaşamlardan kalan kimsesizlik
terkedilmiş durakların daimi yolcusu
gölgeler ve ışığın dansı yansırken taş duvarlardan
ölümcül hastaları heybesine aktaran ecel

her şey aynı diyemem
sokağın hafızası ruhun kayıt defteri var
geçmişe değer veren geleceğe
umut veren hisleri
fırtınalı kasırgalı halleri
janjanlı heyecanları

dört koldan sarılıyor
boğazıma kervankıran rüzgârlar
sığındıkça duldalara alıp alıp yoluyorlar saçlarımı
tel tel savuruyorlar
ortalıklara

dört koldan sarılıyor
boğazıma kervankıran rüzgârlar
sığındıkça duldalara alıp alıp yoluyorlar saçlarımı
tel tel savuruyorlar
ortalıklara

suyun üstünde yürüyor ayağı kopuk rüzgârlar
ahvali meçhul günleri de almış gidiyorlar bilinmezliğe
soluk almadan yaşıyorum duvarlarda taş yazıtlar gibi
ağzımdan uçuşan sözleri savuruyorum kağıtlara
kağıtların beyazlığı rengarenk

vazgeçtim söz cambazlığından
daraldı dilimin odaları kırıldı pencereleri
yırtık perdelerin rüzgârlarda uçtan uca
sallanması gibidir
sessizliğim

pervasızca
geziyorum kayıp zamanların içinde
gizlenmiş ne varsa buluyorum
saklanmış ne varsa
çıkarıyorum