keşke
hologram görüntülerin içinden sıyrılıp
zamanın tersine yavaş yavaş yürüyebilsem
karanlığın içinden bir ışık doğsa bir mum yansa
yağmur ormanlarında ki kuşların cıvıltısına
benzese hayat
talan edilmiş bir ömrün ayaklarından
sana sesleniyorum orada mısın ismail
ruhun en zifiri halini resmedebilseydi zaman
araf’ta can çekişen bir kalbin heyulasını
yansıtırdı gözlere
zihnimin
sarkıtları oluk oluk kanıyor
yeşil ve sarı ıradığım yılların rengi
geride kaldı mutluluğun ahengi karanfil
biliyorum biliyorum dört duvar iki pencere
aralığında hayat
ah karanfil !
çığırtkan bülbülüm kayıp ruhum
gürül gürül gürüldeyen şuh ırmağım
yeşil başlı ördeğim
allı turnam
ah!
karanfil
tırmanalım
kalbi dikenli bayırlara
dil hançeresinden gelir sükût
kirpiklerimin arasından kanar gök
"Ne kadar uzağa gidebileceğini, ancak çok uzağa gitmeye cesaret edenler keşfedebilir."
- T. S. Eliot
gel anlaşalım karanfil
en iyi hikayeyi çocuklar yazar
boşluğun resmini gözlerime düşürdüm
artık ne yapsam ne etsem olmuyor karanfil
kağıda kaleme sığınmaktan başka çare yok
ruh beden gurbetinde kayıp
ağrılar ve sanrılar
yıprattı kanatlarını
geçip gidiyorum
perdelenmiş gözlerimde sönük yıldızlar
gecenin yorgun fısıltılarını içen sessizlikte
küçücük bir umut ışığında
en güzel çiçeğin gözünde sevinçle büyür gece
taşlar uyuklar serin rüzgârların koynunda
karanfil her gece dokunup geçer
ruhuma sessizce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!