Aynur Uluç Şiirleri - Şair Aynur Uluç

Ayağın pedala değdiğinde
Öyle aç ki, müziği
Avaz avaz bağırsın
Dünyayı kuşatsın rengimiz
Hansel’in çakıl taşları gibi *
Nota ekelim rüzgara

kaşı gözü aşka bir çehre
yüzü sarıklı düğüm
ekmeğin sözü geçmez
özü kılçıktan yolu zıplayan şehre

tarihi şaşı şehrin şerhine sihir geldin

bedenimi ziyaret ettim
mezarlık gezer gibi
sektim aklımın kimyasında
çiçek bıraktım göğsüme
serserimin değdiği yerden
öptüm kalbimi

suçların ağırlasın kaldırımlarda
kaotik ve hırçın suçların
kaotik ve hırçın rüyalarına götür sonra
anılarım korksun cebimde
sarmaşıklarda tuzlar tutuşsun
öyle saf öyle zirve

Öyle deli, öyle sağanak
Öyle dik, öyle sarhoş ki
Gözlerindeki gemi
Karadeniz düğünleri taşıyor içinden

Horon tepmiş, lokma bölmüş, gelin öpmüş gibi

çünkü şiirler hiç bitmez; canlı yol sürer
bir gün kolunu süsler bir gün bacağını
oturur tırnaklarını keser bir gün
gözüne sürme çeker
toprağını boyar günbegün, eli değer ağaca
olmaz böyle der olmaz

bitimsiz atların tökez yeri
dörtnala duvar kabrinde
gizli mektuplar
güzkır çiçekleri eşik geçerken
kâğıttan kafes muştunun imi
ama ağlıyorum anne...

iki imge yaşarmış engerekli ülkede
aşka direnirlermiş her daim
dünyayı sünger gibi içerken
birbirineymiş zehirleri

öyle bulut, öyle ses