Aynur Uluç Şiirleri - Şair Aynur Uluç

Gözlerin dalga boyunda uzanıp
ellerin ninnisinde uyumak istiyorum
nefesinden görüp dünyayı
ovanda yelken açıp rüzgara yaslanınca
gerçek izdüşümünde yakalayıp rüyayı
teninin gölgesinde kurulmak istiyorum

Kırkyamaya işledim sancılarımı
Feryat etti desenler
Kıvrandı soluk düş, mavilerde
Yeniden kanırttı acılarımı
Evde dikiş iğnesi
İşte makine dişlisi olduk

tren yolu kenarında iri yapraklı, güçlü duruşlu
damarlarında süt dolaşan bir ağaç…

kökleri rayların altındaki toprakta kalmış
trenler geçtikçe gün gün üstünden
akıttıkları yol sevdası sızmış yüreğine…

Yol şiirse
tepeden tırnağa
harf döküyorum

Kuyuysa başı sonu
yola taşıyorum

Küle bulandı bodrum evleri
Tutuk bacaların ahengi doldu genzime
Dondu gramofonda kadın
İğnesi yazdı öykümüzü etime

Fransızca bir şarkıyla ağladım sokak başında

som nefeslerin ilk, dişinin lâl iştahı
başından en sonuna sonunda başın benim

iliklerinde hissettiğin kıvrımıyım sarmalın
ilk hareketine sinmiş varacağın ebruli

NÜKTELİ ŞİİR

Sözcükler dünyasında
geçirebilirsin ömrünü
bulamadan doğru sözcüğü
hiçbir zaman

-Sorunumu size söyleyemem, eczacı hanımla görüşmeliyim.
-Eczacı hanım şu an laboratuvarda. Bir dakika bekleyin haber verelim.

Yetmiş yaşlarındaki kadının gözleri etrafı sıkıntıyla taradı. Dükkânın içinde bir kenara büzülüp orada yokmuş gibi durmak istiyordu sanki. Üstelik eczacı hanım da bir türlü gelmek bilmiyordu. (Hay Allah… Söze neresinden başlamalı… Doktordan… Evet evet; doktordan başlayabilirim…)

-Hanımefendi buyurun, benimle görüşmek istemişsiniz.

çağlayanlar kendine mi akar
kendine mi bıçağın hep sivri ucu

kezzap sesleri soluğumda
sen
dilimin ucundaydın

siyaha boya gözlerini
ağını gecenin erkine çek
mahrem sözlerini sal rüzgâra

dinle…