Aynur Uluç Şiirleri - Şair Aynur Uluç

sıratın yelesinden, cehennem nöbetinden geliyorum
züleyha'nın gözünden çiğ dökmüş eleklerin

berrak akıyor kangrenin yarası
seyrin keyfine dalıp şarkılar söylüyorlar
kafesli nakarat döküyorlar ışığa

Sızın aktı inceden
Ağladım düşlerinde
Kanguru cebimde sakladım gözyaşını

Savruldum yağmurlarına
Tenimde açan gül oldun

korkuya dokunuyor boşalan nefes
sahnede sansürü seyrediyorum
hüzün giyinmiş eski şarkılar
hep birlikte beliriyor avcumda

yanlış bir cinayet belki bu

Issız bir adada
Zamanı dinlerken
Ağır ağır geçiyor kervan
Öykülerin üstünden
Memnuniyet duygusu
Olacağı aklıma gelmezdi

kâğıttan bir gökteyim
kararsız rüzgârın içine
harfler düşürüyorum

bir harf evin bacasından düşecek belki
diğeri can verecek feci şekilde

Teknelerden birbirine eklenmiş bir gerdanlık gibi boğazı sarmıştı eylem

Siren sesleri doldurdu ortalığı

Ki yarın, zehirlerin sesinde yıkanmayalım

-Alo, Evet efendim elbette aynısından yaparız.
-------
-Hâlâ hazır değil mi paketler?

---

ayaklarımı sürüyerek yürüyor
yürüyorum karanlıklarda
yüzümde dev kanatlar
dişlerim dalgalanmış
erimiş peynir gibi düşüyorlar avcuma

Tarçın yüzlü kadınlar, döktü saçlarını
Döktü saçlarından gül izlerini

Örüp, derin bağladılar

Üç etekli tarih

zirve saklı gecenin oylumunda
deliveren düşüncelerle
seyiren korku gülüşü
ya rüyalarda çıkar gün ışığına
ya kramplarda