Arpaeminizade Sami Şiirleri - Şair Arpae ...

Dili firîfte-i va’de-i kibâr itme
Büzürg nahl-i kühenden ümîd-i bâr itme

Gönül derûnuna çek âhı âşkâr itme
Bu sakf-i köhneyi mevkûf-i yek-şerâr itme

Dil kim heves-i ‘aşk ile ol dem yola düşdi
Güm-kerde-reh-i vâdî-i hicrân oladüşdi

Ceyş-i hatı geldükde idüp bende-nevâzî
Ol pâdşeh-i mülket-i ‘işve kula düşdi

Dil oldı güm-sürâg-i deştgâh-i ‘aşk ü hayrânî
Ki gerd-i hâtır-i ‘uşşâkdur rîg-i beyâbânî

Gönül bâr-efgen-i gafletdür ol vâdîde kim anda
İder bîdâr savt-i pây-i mûrân çeşm-i düzdânı

Dilümüz meş’al-i fânûs-i sürûr eylemişüz
Rûzgâr-i gamı sad merhale dûr eylemişüz

Olmazuz hâste-i zîver-i dehr-i bed-vaz’
Künc-i kâşâne-i mihnetde huzûr eylemişüz

Dü bâlâdur mey-i sâf ile ‘ayş-i yek-dem-i ‘âlem
Olur âyîne-i sâgarda dîger ‘âlem-i ‘âlem

Ne mihnetdür le’îme iddihâr-i dirhem-i ‘âlem
Hayâl-i cem’-i fıkdân ile peydâ derhem-i ‘âlem

Dü nîm olursa da ten dilde ârzû birdür
Dü-reng ise gül-i ra’nâ ‘aceb mi bû birdür

Gönül harâb-i mey-i bî-hodî-i vahdetdür
O bezmgâhda kim sâkî vü sebû birdür

Düşdük reh-i mahabbete kalb-i rakîk ile
Seyl-âb-i eşk ü zemzeme-i yâ refîk ile

Mânend-i hayme ey ‘alem-efrâz-i deşt-i nâz
Âgûşa çeksem âh seni bir tarîk ile

emri irüp dâr-i fenâdan nâ-gehân
‘Azm-i ‘ukbâ itdi o ma’sûm-i pâkîze-sirişt

Eyledi mecmû’a-i ‘ömrin perîşân rûzgâr
Levh-i hâlinde bu vech üzreymiş el-hak ser-nüvişt

Evvel-bahâr irdi yine oldı cihân pür-feyz-i kâm
Mînâ-yi dil oldı mey-i şevk ile leb-ber-leb be-nâm

Her lâle-i yâkût-gûn olmakdadur sâgar-nümûn
Mânend-i bîd-i ser-nigûn dönsün sürâhîler müdâm

Eyâ veliyy-i ni’am sadr-i dil-şikeste-nevâz
Penâh-i gam-zedegân-i zamâne-i nâ-sâz

Sen ol yegâne-kerem-kâr-i bî-bedelsin kim
Karîn-i ‘âtıfetündür hezâr ehl-i niyâz