Ali Urgan Şiirleri - Şair Ali Urgan

Sallanır uzaktan veda mendili...
Hicran dolu hasret söner mi bilmem.(?)
Köz oldu bu aşkın sevda kandili,
Yüreğimde ateş diner mi bilmem.(?)

Yüksekten uçuyor göçün turnası;

İnsan bildiklerim hatıratımdan,
Silinip gittiler bir masal gibi.
Anılar canlandı öksüz bahtımdan,
Acılardan yana bir misal gibi.

Sevdası yalandı aşk bir palavra

Şu âlemin sırrına,
Gezer de eremezsin.
Ellerin bestesini,
Çalar da deremezsin.
Gökte uçar bir Turna,
Yana yana bir Suna.

İçini döküyor ruhum rüyada,
"Adem" insan olmak için doğarmış,
Ömür kısa, her şey yalan dünya da,
Bir ince hasrete saçlar ağarmış,

Kalmasın ümidin buraya dair,

Hakikat yurdunda saadet ara,
Olma beyhude bir aynalı sazan,
Ne malı ne mülkü hepsi palavra?
Allah yolundandır bu "Ali Urgan".

İçiyorum ey Sevgili,
Nice diyar sensiz gezdim.
Gülmedim gittim gideli,
Böyle olsun istemezdim.
*
Issızda gezmeyecektim.

Bir deli rüzgar idik,
savrulduk hem savurduk.
Surdan açtık bir gedik,
Vurduk hem de vurulduk.

Sahibiyiz bu yurdun,

Bulamazsın sevgisiz şu dünya’nın tadını
Severek bir inceden kara gözlü kadını
Yuva yaptım kalbime öğrenerek adını
O’nu tarif edecek kelâmı bulamadım.

Yalnızlık girdabından çekip beni kenara,

Dağları bürümüş bir sisli duman,
Vuruldum yandım da daha ölmedim.
Oy Aybüke ,sensiz akmıyor zaman,
Nedir yaşam, dünya ne hiç bilmedim.

Gerilse okların, vurmaz; yay düşer.

Sarmış bedenimi sükûtun keyfi;
Kâvî renkte mavi, nâçar dalgalar.
Sanki bende gezer bir gizli sâkî,
Ruhumla birlikte uçar dalgalar.

Ne meyden sarhoşum nede müptelâ.