Ali Urgan Şiirleri - Şair Ali Urgan

Hayırsız yılların o hesabını,
Sürmedim yârimin hiç sefâsını,
Görmedim sevdanın bir vefâsını,
Sevdim Mecnun gibi hep bile bile.
***
O gizli âlemin aç perdesini,

Mevsimsiz zamanlarda yaşarım hep belirsiz,
Sensizlik ıstıraptır, hallerimse perişan.
Uzun yollar aşarım o yollardan habersiz,
Vardığım yol sefersiz, yalnızlığım aşiyan.
***
Gurbeti dost belleme, dönüyor bak turnalar.

Sarhoş mu olunur bâde içince?
Mateme bürünen gizli haldeyim.
Günah mı sayılır ser'den geçince?
Meyhâne denilen sırdaş beldeyim.
*
Giymişim üstüme gam elbisesi;

Yüreklere bahadır, sensizlik bir ezâdır.
Yıkılsa da hayaller bu can sana fedâdır.
...
Hilkâtinle ahsen gül, canân-ı cavidânım.
Âlem bana dar olsa o varlığın âlâdır.
..

Gökteki yıldızlara sen hilâl olacaksın,
Cehennem Cennet olur senin o nazarında.
Aşkı, huzuru bil ki hep bende bulacaksın,
Yeter ki aşka boya beni şeytan nârınla.

Yalnızca seni sevdim, kirpiklerin bir yana...

Sevdamı beyaza, seni karaya;
Boyadım hep bende kalasın diye.
Bir gizli sihiri koydum araya,
Ok gibi menzile varasın diye.

Ruhumu bedenden çıkaran kadın!

Viraneye döndü hanem, bir mezar;
Ağlarım her vakit şu dolunayda.
Biçare sevdiğim gülsen ne yazar (?)
Sevsen neye yarar, gelsen ne fayda.

Derdime bir çare olamıyorsan,

Şu kahpe feleğin çekip elinden
Hasreti yaşadın eller içinde.
Kapıldın meçhûle rüzgâr yelinden
Boğuldun girdapta seller içinde.
***
Dünya bir pencere baktında geçtin

"Ol" deyince olduran
Âlemleri dolduran
Her tazeyi solduran
Derde derman ne güzel.

Her ateşi söndüren

Bülbülün figânına râm oldu şu ahvâlim
Ezelden bezm-i âlem beni çileye saldı.
Yangından hâne dünya, ateşten bir lav hâlim
Ki hepten yandı dünya, ol içinde nem kaldı?
*
Mest eyledi andelip, hayrân etti nâdına