Ali Urgan Şiirleri - Şair Ali Urgan

Istıraba düçar olacağız hep.
Huzuru ötede bulacağız hep.
Orada ebedi kalacağız hep.
Gel de perdeleri açıp gidelim.

Sürükler anılarım, durmaz gelir peşimden,
Şifa olsa balından yemem; istemiyorum.
Koparma beni benden, o hayâli eşimden,
Ondan başka halleri inan bilemiyorum.
*
Ey gözleri sürmeli, bakışları bir nâdan,

Kaybolup rüzgârın soğuk yelinden
Sessizce hem sensiz geçer giderim.
Şa'âd olsun zehri sunsan elinden
Şifâ niyetine içer giderim.
***
Vallâhi zerreyi bir yaratan vâr

Şiir hecesinden bir ince Suna,
O gece gözleri içimde uyur.
Ruhum bin tutkuyla ulaşır o'na,
Rabbim sevdiğime sesimi duyur.

Seninle avundum bir sefâ diye,

Ben artık tersine akan bir selim,
Kırıldı dallarım büküldü belim,
Yokluğuna sustu lâl oldu dilim,
Can ateşe düştü gittin gideli.

Uzaktan da olsa duydun ya beni,

Titretip derinden aşk hislerimi
Esir al yangından bu gözlerimi.
Kendine çekiver, tut ellerimi,
Sevdamı bir sele salıver gitsin.
***
Derin rüyâlara hep dalmalısın,

Korkma, kendi nehrinde akabildikçe ak sen.
Yıldırım edasıyla gürle, kininle çak sen.
Öksüz bir ağma seni bin ümitle bekledi...
Erdi o muradına, kendi haline bak sen.
*
Saf duygularla kalbim şimdi seninle ak, pak,

Hakikat içinde doğruyu emret;
Hayatımız üç gün; dün, bugün, yarın.
Bırak elâlemi, kendini seyret,
Dindir efkarını varsa da ağrın.
*
Her an çokça vakit sendeki zaman,

Meğer İnsan Ademzâdedir;
Herkesi bir dert üzre gördüm.
Kendin bilmez haramzâdedir,
Bir âlemde bin Zühre gördüm.
*
Fitneyi su misali kusan,

Bir su gibi aktı zaman, aşk'ta vefâ görmedim,
Çırpındı hisler hicranla, meşk'te revâ görmedim.
*
Gönül konduğu her dal'da zehiri bal etti de...
Bir nazlı âhu elinden, sihr-i devâ görmedim.