Yol aldım gözlerinden, yürürüm fecre kadar,
Tadı yokmuş meğerse sensiz açacak gülün.
Ötelerden tazelik sunarken bana bahar...
Fark etmedim sesini, inan öten bülbülün.
**
Kim hasretle beklerse hiç gelmeyen birini,
Hayâlini tahâyyül edemezken dünyada,
Kim yazdı kaderini gizli Lefh-î Mahfuzda?
Bedene giydirilmiş bir âlem var bu ruhta,
O kâdim hislerinle atma beni nazâra.
Seni rahle’yi bir ân, o Beyzâ da görmüşüm,
Ayrılığı vâr eden o sevdaya sorsan,
Hasretle sunmuş hicrânı sarmış da felek.
Her cümle bir dem olurdu Leyla’ya sorsan,
Taze körpeyi cellada yazmış da felek.
Hayat hayli zor, ömrünü yormuş Leyla’nın
Yalnızlık bir leke efkârlı geceler,
Geceler her gece bir şeyler heceler.
*
Renkleri bendedir, gözlerde kendisi.
Dinle! Duyuluyor ses verince sesi.
***
Uykuya dalmış gece, ışıksızdı her sokak,
Kaldırımda haykırdı bilinmeyenin sesi.
Ne gezer bu saatte katıksız garip salak?
Belli ki çok sinirli, hırlar gibi nefesi.
-
Sallanıp durdu adam izbe tenhâ köşede,
Kutsanmış bu yoldan, hem yol hem hân geçti
Sevda damarından bir asil kan geçti
Aşk uğruna nice fedâkâr can geçti
Asırlık kâdîmden sanki bir ân geçti
Hükümsüz keyfiyet elinde zan geçti
Her çöküşte şafak, sabahtan tan geçti
Konamadı hiç kimse şu gönül sarayıma,
Çık artık düşlerimden, gel, ne olur Almila.
Kaderde ölüm olsun, sitem etmem yazgıma.
Çıkalım o Altay’ın efsunlu dağlarına.
...
Değişmem kaşlarını satılası bin pula,
Sanma bu âlem de ayyaş olur gezerim hep keş,
Gecelerin mâteminden tutuşarak bir ateş,
Vuslata gebe hasretten ruhuma bir gizli eş,
Örtünen zifire inat yine doğuyor Güneş;
Çilekeş hislerle yanıp ağlayacaksan gelme!
Üstüme vebâli yıkıp, hep kaçacaksan gelme!
Buğulu camlara aşkı yazardım,
Hayâl meyal seni görür gibiyim.
Ürkek ceylan gibi sekip kaçardın,
Saçlarını tel tel örer gibiyim.
*
Ne çabuk tükendi arsız seneler?
Kaybolup rüzgârın soğuk yelinden
Sessizce hem sensiz geçer giderim.
Şa'âd olsun zehri sunsan elinden
Şifâ niyetine içer giderim.
***
Vallâhi zerreyi bir yaratan vâr
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!