Ali Urgan Şiirleri - Şair Ali Urgan

Titretip derinden aşk hislerimi
Esir al yangından bu gözlerimi.
Kendine çekiver, tut ellerimi,
Sevdamı bir sele salıver gitsin.
***
Derin rüyâlara hep dalmalısın,

Bir su gibi aktı zaman, aşk'ta vefâ görmedim,
Çırpındı hisler hicranla, meşk'te revâ görmedim.
*
Gönül konduğu her dal'da zehiri bal etti de...
Bir nazlı âhu elinden, sihr-i devâ görmedim.

Ben ki garip ellerde çalınmayan bir sazdım.
Gönlümün efkârına kalpsiz belâya yazdım.
Sen kurtar beni Ya-Râb bu tılsımlı girdaptan,
Damarlarıma sinmiş gözü elâya yazdım.
...
Sitemkâr etti hayat, düştüm zâlim eline.

Dudakları alevden, gözleri kara kadın,
Merhametsiz, vicdansız, sözleri yara kadın,
Bir volkan patlaması, içimde nâra kadın,
Unutulmuş mâzinin gizli bir yarasıydın.
***
Beni hep muhtaç ettin can veren nefesine

Sevmek de neymiş bildim; şu yüregim kanarken,
Gözlerin hasretine deli Mecnun'a döndüm.
Alevden hicrân sardı yine seni anarken,
Teselli kâr etmedi, seni mâziye gömdüm.
*
Bir gizemli vuslatmış düşlerimde gördüğüm,

Ben ki aşkı bilmezdim, sen öğrettin ey perî!
Gezdim o gözlerinin karanlık âleminde.
Yanarken hasretinden, çek al beni derinden...
Meşkle an zaman zaman, ağla aşk mâteminde.
**
Gönlümce sevdim seni feleğe çatmak için,

Beş Haziran günü, alaca şafak,
Kin kustu kahpeler kara zindanda.
O yağlı ilmiği taktı da nifâk,
Hakk’a yürüdü can Halil Esendağ.
*
Yağmurların hafif çiselediği,

Issız geceye düştü tarifsiz derin sancı,
Yol arkadaşı oldu iki garip yabancı.
Katran dökmüş geceye milyon kereler vedâ...
Bedene sinmiş ezâ, "selam" dedi bir hancı.
****
Muhabbet sedâsını deşerek gözleriyle,

Derler ki başlarmış "son" biten yerde,
Kişi düşmeden de düşermiş derde.
**
Hakikât çok tenhâ, istikbal kâfi,
Yanarım hâlime ruhumsa fâni.
**

Ve bir gün milyonca kesik sağ koldan,
Ufka çattı Kürşat şeklinde "Hazar"
Güç verdi ruhsuza adıyla "Turan"
Efsunlu âlemden açar lâlezâr.
...
Yaralı bir kurtum şimdi yuvamda,