Ahmet Coşkun Şiirleri - Şair Ahmet Coşkun

Soyka

şu fani dünya tersine karılmış
hele bak ta gör kim kime darılmış
can ciğermiş gül dikene sarılmış
bülbülün bağında baykuş eğlenir

Sözüm kalmadı

sorma aşkı gönül neler çektiğim
sırdaş deyip artık derdi söylemem
senin gözünle bakıp güzel görmem
gönül sana gayrı sözüm kalmadı

sarıçiçek final

yeşil yağıyordu
sarıp götürdü mavi rüzgar
vucut ısım gökyüzüne yayıldı

Şu dağları katsam önüme

Kınalı kuzular diyarı
Karlar eriyince baharı
Koyun kuzu sarar eteği
Şu dağları katsam önüme

Şu dünyanın halı

Gelen dertli giden dahada beter
Yalan dünya fani insan de yeter
İçi boş karanlık bacalar tüter
Şu dünyanın halı perişan canan

Şu meydan

Çıksam dağların yücesine
Sesim varsa yer cücesine
Güneş doğursam gecesine
Şafak şafak sökün beni

Su perisi

Geldim geçtim bu dünyadan
Uyandım tatlı rüyadan
Ey hikmeti bol yaradan
Yandım yandım yâr elinden

Susaya

Harfler
Alfa/beynim içinde
Çeperleri yalıyor
İhlal ve ihtilal

Şu sevdalar

Bahar kokar hazanı kışı gülün
Göğüste dikeni şeyda bülbülün
Yandıkça tazelenir sönmez külün
Şu sevdalar eder deli divane

Sustu susuyor

Dertli dertli inledi gönül sazım
Çalıp söyledim kesildi avazım
Saçlarını tel telledim perdeye
Sesime ses vermez sustu susuyor