Sevme
Kahrı çekilmez mi sevgilinin
Derdi sevilmez mi sevgilinin
Taştan yük olsa omuzlarında
Sevdasından gül açar bağrında
Sevme demeyin bana
buluşmak istiyor ufkuna çarkın
suların gürleyen akışına bakın
bir deniz hasreti maviden yakın
bir cezmi alamet sevdaya bakın
Sevmek bir bilmece
Türkü söyledim sokağında gece
Yoluna döktüm güller günlerce
Koşturdum peşinden durdum delice
Yar duymaz yar dinlemez yar anlamaz
Sevmek istiyorum
sallanıp dağ eteklerinde
uzanıp nehirlerin kıyısında
gül çiçek yeşilliklerin içinde
gönlümce gün güneşte
Sevmek kendinle başlar
solgun yüzümü
biraz kadere biraz da hedere
kahrı kelam ettim nice zamanlar
gülmek denen şeye sırıtarak bakarken
Sevmelere doy sevdiğim
Sevmektir hayatın tadı
Kalpte çarpar yârin adı
Ceza kesmez müftü kadı
Sevmelere doy sevdiğim
Sevmenin zamanı mı olur
ah be gönül
havda bir güzel
kış güneşi salınmış güne
şimdi kardelenin açma zamanı
Sevmeyim
-Tek derdim seni sevmek
Şimdi gecenin bin yarısı
Dert anlatacaksın yıldızlara
Seyranlık
Kefene cep arama dikmezler
Herkes öteye cıbıl gidiyor
Varsa heybende iyi bir şey
Seyreyler beni
Ey kurban olduğum kaderi yazan
Bilmem varmıdır ki yazını bozan
Baharın görmedim mevsimler hazan
Çıkmış yükseklerde seyreyler beni
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..