Sezdirme beni
Yoruldum kaldım yârim sevdanın çölünde
Yeter insafa gel boşa gezdirme beni
Ahu zarlardayım her seni gördüğümde
Bilinmeyen deryalarda yüzdürme beni
Şifa bulsam
bir arzu endam eyle, gönlüm şenlensin dilber
sefamız olsun sevmek, sevda-i aşk demlensin
al götür beni burdan, cihan şenlensin dilber
yorgun dargın viranım, sevda-i aşk demlensin
Şiir yüreğim
tıp tıp damlaya dur
şu eski tarihi çeşme gibi
sıvan sökülmüş taşların aşınmış
otların içinde kaybolmak üzere
Sıkı dur yüreğim
dağ yüreğim
açmış beyaz kaysı çiçekleri
hurcunda ayaz zemheri
ben seni severim ya
Sıkıntı
karanlık gece değil
öyle bir kuyunun dibinde
şimdi gökyüzü köründe
aydınlıklar çığlık atıyor
Sılama
Sen bir sevdasın ağrı eteğinde
Kopsam boran tipiyle gelsem
Kaysılar Iğdır da çiçek dökende
Sırdayım
Kuruttu zemheri çeldi soğuğu
Soldu gül çemen dağın doruğu
Dalında kaldı yemişin koruğu
Öpüp kokladığım güller ağlasın
Sırrı kadem
yağmur gibi yağıyorlar üstüme
duvara ilk resimleri çiziyorum
çağların eskimişliğinde
işreti ilk harfe dönüştürüyorum
Sırrına eremedim
Vakitsizdim bir seherde uykuda
Yusuf gördüm su çekerdi kuyuda
Camdan fanus döner çeker içine
Kenan çölde sevdaladı gül beni
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..