Sende git yalnızlık
Gel bırakma elimi yalnızlık
Ne dostlar ne sevgililer kaçtı
Bir tek sen kaldın yanımda sadık
Seni anlamak
Billur pınarlar gibi berrak akan
O gözlerin değil mi beni yakan
Ördükçe duvarlar üstüme yıkan
Bir anın bir ana uymadı sevdam
Senin adın mutluluk
üşütmedi kış günlerinde
sıcaklığın koynumda yandı durdu
seninle doydum yoksulluğumda
gülüşüne bir servet birikti
Seni nasıl sevsem
Kalbim sudan çıkmış balık misali
Toza dumana katıyor kumsalı
Adın muska yapıp boyna asalı
Yazamadım cana bir aşk masalı
Sen kimi sevdin
Saçların darmadağın perişan
Yüzün ani harabelerinden yıkık
Nasıl oldun böyle boynu bükük
Gezme muradı gözünde dökük
Senyora
Ah o gün ecele izin verdik biz
Bilirdik doğumu ölümü kural
O andan beri hayatımız tuz buz
Sevdayı kızartırken yüzler al al
Serde hasretlik var
Çöllerde kavrulmuş kum yangınıyım
Gel de beni sahillerine taşı
Derviş misali yollar yorgunuyum
Yüreğimde yangın yarin bakışı
Serseriyim
Seni sevdiğimden beri
Gönül kar boran zemheri
Ne güneş doğdu ne mehtap
Geziyorum serseriyim
Sevda baharı
Yine geldi bizim elin baharı
Bahçeler gül çiçek elması narı
Güzeller geziyor güzel diyarı
Varıp bir güzele sevdalansam mı
Sevda baharı
Yine geldi bizim elin baharı
Bahçeler gül çiçek elması narı
Güzeller geziyor güzel diyarı
Varıp bir güzele sevdalansam mı
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..