Sokak şiirleri 16
Akşamı beklerim başla program
Çok acıktım iki gözümle doysam
Solan gül yaprakları
Küle döndü içimdeki ateşler
Savruldu gönlümün sevdaları
Görünmez oldu hayaller düşler
Kuruyup solan gül yaprakları
Sönmüş yıldızlar
Gül akardı gönül evvel zamanda
Kapıldım nefsime aşkı umanda
O güzel günlere sor neler olmuş
Öptüğüm dudağın alevi sönmüş
Sönük kıvılcımlar
Sen yağarsın yağdıkça ıslanırım
Yoksan kalbimde kimi kıskanırım
Bir yangın var nah şurada şuramda
Sorar bizi
Hoca mektep sorma bize
Yazı gelir okur bizi
Nerden bildin deme bize
Biz okumadan yazarız
Sorarım da sual etmezler
Duyuramadım sesimi ben o sağıra
Terk ettim evi barkı çıktım dağlara
Yerim yurdum sığındığım mağara
Isınamadın yeller bana esiyor
Sorarsın
Bağda açan gülün mis kokusu
Yeşerip dallanan ağaç dokusu
Gökkuşağı sevdanın buğusu
Gözümden akan yaşa sor beni
Sordun mu
Senin ile dağlar girmiş arama
Dokunmadın şu kanayan yarama
Sorma
Yıldız oynuyorum gece sekide
Güneşe gidiyorum yüreğimi soğutmağa
Suların kenarındayım taş zıplatıyorum
Sorma dostum
Bizde hayal mı koydu o vefasız
Hiç kalmadı ki dağlarım dumansız
Sevda yükü, gurbet yükü omuzda
Çok gam kederi tükettik mecalsiz
O gerçek bir şair. Aşkı tüm sadeliğiyle anlatan. Halktan biri... Bizden biri...
Ahmet Coşkun...
Onu tanıyalı bir kaç yıl oldu, ama onunla geç tanışmanın üzüntüsünü hep yaşadım... Benim onuncu kardeşim... Allah yüreğini salim etsin... onu çok sevdim ve seviyorum... Yaşayan en önemli şairlerden biridir..