Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Ya ruhuna yaslandıysa ömrüm
Ve ömrüm seviyorsa
Bu sonsuz gücü.
Bu aklımın sevincini ellerine dökmeli şimdi.
Daha arabaların ve insanların gürültüsüne
Karışmamış bir sabah havası gibi

Benim kalbim atmıyor ki
Sana çarpıyor
Hiç durmadan sana çarpıyor
Yarası da bereside sırf bu yüzden
Benim kalbim atmiyor ki
Sana çarpıyor

Kalbime göre
Sen bir mısra olmayacak kadar güzelsin.
Ve Okunmadığın sürece
Beni mahvedeceksin.

Sana baktıkça ömrüm tazeleniyor benim .
Hem sayen de bin yıl yaşamış kadar
Sevgi derdim .
Yüzü güleç bir ölü olacağım muhakkak.
Sana baktıkça her kelimenin nefesi kesiliyor bildiğin.
Yoksa,ruhunumu görüyorum anlamıyorum.

Bazen olmuyorsun yanım da
Gözlerimin seni göresi tutuyor
Ruhum çıldıyor o an'da
Sonra ,direk sensizliğin bu onulmaz,
bir o kadar ifadesiz sancisiyla ,
kalbime müracaat ediyor aklım .

Bu gün ,evet bu gün
Hatta şimdinin tam göbeğinde ,
Seni seven dışında hiç bir şey olmak istemiyorum,
Ballı mürekkep.
Ne güneşe bakan olmak,
Ne rüzgârı seven kalmak ,

Ben önce bendim ,

Kimi yerde etinen kemik ,

Kimi yerde sözünen sestim .

Ah yüreğim de ki ince perde .
Yüreğim yaşadığını hissediyor seninle .
Sorma işte
Neden ve niye diye..
Bir nedeni yok seni sevmenin
Seviyorum işte,

Varlığın harabe yanlarımı ayartıyor
Yeniden kuruyor kendini bir ülke
Baktıkça çoğalıyor güneşler
Gözlerin diyorum
Cansuyum..

Hâlâ sana bakıyorum

Ve boğulmaya devam ediyorum

Bu ölümsüzlük iksiri