Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

şimdi gözlerinden koyu bir dem
ellerinden üzüntülü şenlikler içmekte güzel olur.
gök mavi
yol yok
ve dudagının kıvrımını ısırıyor gibi bakışlarım.
en gel olmanın hangi tarafı masum..

Ladesim lades şu vakitten sonra
Artık bir ömür değil ,
Sonsuzluğa açılan bu serüven de ,
Aklım da yaşayacak o gözlerinden kainata dağılan ruhun.
Sen bir ömürden daha güzel olan bir şeysin .
Ömrüm değilsin yani,

kıştan kalma günler gibiymişsin
anlatıp duruyorlar bana.
şirazesi kaymış izler gibiymişsin
ızdırabını kahkalarına sakla.
nidası sökülmüş harflerimi de geri verme bana
ısıtımsız ellerin var nasıl olsa.

Meydan okuduğum yer kalbin dir!
bilmelisin.
sana yenilenmemiş bir bahardan sesleniyorum
yüzünde yenilmek isterim
kalbimde yenilmeni dileğim gibi.
utanç çağlarından

- yüreğini aç
+ neden?
- sana yüreğimden bir kelime vereceğim.
+ neden?
- içimde duracağına sahibinde dursun istedim.
+ peki sonuna kadar açtım.

sonra durup duru iken
öyle durup duru iken
bizi ne kadar sevdiğin aklıma geliyor
gözlerim yanıyor
yüzüm eskiyor
tüm terk etmeleri kapıya en yakın yere koyuyorum

sakince seviyorum,
sakince üzülüyorum,
ve sakince mutlu oluyorum,
ve sakince susamıyorum,
özleyemiyorum sakince,
bir tını var onu hatırla!

yüzüne bakınca içime bir çizik atıyorum.
sana bakmak kanatıyor beni.
ah diye bir şey varsa,öyle bir şey varsa.
bunu bir sende kullanıyorum.
ah diyorum,kendimi ALLAH'ın sözüne teslim ediyorum.
dünya senin etrafında dönmüyor,

Geceyi aydınlatan kandil gibi ,
Apaydin yüzün ve gözlerin .
Bu dünyanın aydınlığı gibi suretin ,
Senin dışında her olan karanlık ve tanımsız .

Bu halini sevdim .

Bir toprak bir tohumu nasıl kabulleniyorsa
Öyle kabullendim seni .
her zerreme sindire sindire.
Içimde seni yaşatma arzusu .
Elim de seni var etme tutkusu ..
Bir toprak bir tohumu nasıl kabulleniyorsa