Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Bıkmışsın..
Bunca olandan
Gitmekte istemiyorsun
Kalmakta
Bunun için seni suçlayamam
Sana kızamam

Ben sevgili
Ey sevgilim ben
Bil sevdigimdin sen
Sevgilim ben
Senden aş mi istedim
Bir yudum su mu istedim

Gülüyor gözlerin
Kuruluyor bir bir ülkeleri içimin.
Kavruluyor rüzgar
Çöller şimdi yemyeşil baha .
Bunlar!
Bunlar işte hep senin işvelerin.

Bal köpüğüm
Iğne deliğim
İyice deliliğim
Şerbetisin şu dünyanın ağzına.
Kağıttan terazim
Incili fistanim

Bir kehribar rüyası
Yamaçlarıma düşüyor.
Uluyor örtüler gün ışığın da .
Bakınca bulunmuyor o mavi .
Yitirmek ise bahtsizlik faikasi..

Kuruyan bir nehir
Sönen bir ışık
Ve bir şehrin son günü
Gece aydınlık
Horozlar inadına ,güneşi çağırma da .
Piyanistin parmakları

Ve sen
Kimse değil
herkes değil sen!
Öyle güzel üstü bakıyorsun ki
Ben bura da, ah Allah im tam karşın da
Sevmeden geçemiyorum seni

Senin kalbin gök gibi
Bu yüzden hürriyete aşığım.
Derin nefesler gibi alıp soludum.

Senin kalbin yaz gibi
Bu yüzden ya da şu yüzden değil

Ozanın da dediği gibi ;
" Güler senin altın gözlerinin içi! "
Ve ben buna yaşamak derim
Yaşarım seni hunharca .
Bilirim çünkü
Hiç bir an geri alınamaz

Büşram
Gözlerin bahar gibi bakar bana
Ellerini ellerimin afiyeti say biraz da .
Iyi gelen ne varsa insan oğluna
Işte onlarınin tamamisin sen bana .