bir insan gelir ve sizi ve içinizi susturur
konuşamaz eder sizi
aklınız durur
söyleyecek tüm sözlerinizi susturur..
bunu neden yapar ki
bir insan..
özlemek kelimelerimi kalabalıklaştırıyor
bana benden yakın sın ama hala gün geçtikçe
arta arta özleniyor sun dedim
engelleme ne olursun dedim.
seni seviyorum ve birde özlüyorum diye ekledim.
göster ispat et dedi,
sevgili sevdiğim içimdeki heyecan kuşlarını
vurdun ya tek hamlen le
görsem de bir görmesem de
sır otum on parmagımdan bir tanesini kestin ya bir hamlen le,
gelsen de bir gelmesen de.
gelmesen de ikram edersin huzuru sinemize.
bebeğim şemsiyemin uçlarını kırdım,
adını sormayı bıraktım,sana yeni adlar taktım takıştırdım,
şimdi daha çok parlıyorsun
kargalar üşüşmesin diyede,sinemdeki tarlaya hayalinden korkuluk yaptım.
artık yokluğun kadar, güneşte ıslana biliyorum.
yokluğunda rüzgarın yüzüme vurmasını hissediyorum,
şimdi gece gündüze denk düştü
ve ben seni,yenileyerek özledim
yeni baştan ilk baştan özledim.
bu sancılı kavurtu biter mi?
söyle ey yüzünde ayı öldüren müsemma
tekrar edeyim seni yeni baştan.
yorulduğum yerlerimden
ellerimden sarıldım sesine
uyudum dinlendim!
kalktım dinlendim
sen bilmezsin kaç kere.
sakin bir gecede,
Avuçlarıma ölü kuşlar düştü
gökten soğudum bu gece.
toprak gülünce,
ağaçlar büyür derler
toprağım güldükçe yokluğun içimde katran oldu durdu
ey göğü mavzer le yen Leyla
asla dediğin insanlar vardır..
ve asla unutturmazlar kendilerini,
çünkü izlerini bıçakla değil,
acıyla açarlar..
bıçağın izi iyileşme gösterse de,
acını izi her an daha da derinlere iner..
adınla kıyaslamadım hiç bir şeyi
adına kıyas kabul edecek bir yaratılmış bulamadım
üzgün ol.
çünkü seviyorum.
kaybetmenin en güzel halini yaşıyorsun
belki, bu yüzden sırf bu yüzden gülerken ağlıyorsun,
bu kadar gerçek severken seni
başka bir ülkenin topraklarında
gezinmenin alemi neydi.
şimdi yurtsuz kaldığının
en büyük ispatını yaşayacak ellerin.
ve daha yüreğini halka açık etmedim.
Duygulu ve akıcı şiirlerinizi beğenerek okudum. Başarılarının devamını dilerim