Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

şimdi bir veda düşün en güzelinden
sonra ellerine koy
mahşere değin çınlasın dursun yüreğinde
merak etme
mahşerin ilk gününde
kurtaracağım seni bu sevgimden

en son gözlerine kadar yorulduğumu bilirim,
ellerine kadar uzandığımı,
kalbine kadar sevdiğimi,
yanına kadar geldiğimi bilirim ben.
senin varlığından sonrasını sorma bana,
ey gözlerinde ceylanlar gezindiren.

yazmaktan utandığım bir devirde durun bu sustuklarım konuşsun.
belki ölünce dirilir ümidiyle durun bu sustuklarım konuşsun
bir şairden ziyade insanlığımı öldürmek istiyorum,
taş atamayan bağırmayan susan
bu keyfine düşkün zulümu görmezden gelen yanımı
bu insanlığımı medeniyetin orta yerinde taşlamak istiyorum.

bizim ciğerimiz ağır hasarlıdır
yar tarafından yara almıştır
iyileşmesi güçtür
toparlanması meçhule söylenmiş şarkıdır.

inatçıdır, kördür!

aramızdaki her yaşı alnımdan öpermisin?
sana bir yaş daha geç kalmaya tahammül gösteremiyorum
bilirsin beni
beni bil artık
ben ki konu sen olunca
sabırda sınıfta kalmış biriyim..

seviyorum seni!
seni seviyorum!
boş ver ekmeği aşı.
seviyorum seni!
boş ver güneşi ayı.
seviyorum seni!

Ülkene vizesiz giriş yaptım diye mi beni çıkmaz sokaklara savurman
Günaydın demek için uyumak mı gerekir?
Hadi o zaman gözlerin deki uykudan uyandır beni..
Haddim değil ama..
Merak ettim nasılsın..
Bu an..

seni sevmek değiştirdi beni
senden önceki bana gelemiyorum bir türlü
yanlış anlama beni bu bir zafiyet gösterisi değil.
gelmeler kolay olsaydı
kimsenin gidecek bir yeri kalmazdı diye hep bunlar
zorlama aklımı,

kara kışlardan
ayazlardan döndüm
leylasını terk etmiş
baharlardan döndüm biraz yakınlaş

incilden topraktan

Sana yoklugundan bahsedeyim biraz
Fazla degil biraz
Ucundan biraz
Sonundan biraz
Yavan bir tadi var
Tuzsuz tadsiz berbat bir şey biraz