Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Sen şikayet dilince tavaf ederken aşkı
Ben şükür sofrasında seni cennetten inme nimet saydım .
Üç kere arda arda sesime vura vura bismillah i kalp dehlizinden Allah a saldim.
Sen şikayet dilince yürürken sevgi bahçesinde
Ben sözlü dizelerle topraklara tohum saçtim
Dua yağmurun da sulayip

Ben sensiz yaşıyorum da ...
seni sevince bir başka nefes alıp veriyorum..
elimde değil..
seni seviyorum..
Seviyorum seni..
Bu bir kendini kabul etme beyanıdır

adını sormadım kederi adını unutturuyordu,
ama zümrüt gibi yemyeşil gözleri vardı.
daha on yaşında yaşından büyük kederini taşımakta zorlanıyordu.
vatanım diyordu hiç konuşmadan hiç susmadan.
bir acı en fazla susarak böyle haykırılırdı.
sonra bir an cesaretimi ön cebime koydum adını sordum;

Ölüme üzülen kim? !
Acisindan ürken kim!
Gelişinden kaçan kim!
Yokluğun dururken yanimda..
Geceyi saran ne
Gündüze dogan ne?

ne oldu da uçsuz denizlerin
çöllerde susuzluktan öldü.
ve rüzgarını hangi uykunda çaldırdın?
bu içim deki hiç bitmeyecek biliyorsun.
benden korkma!
benden ürkme!

beni inkar et!
beni sorgula,
beni tavaf'a başlamadan taşla.
içinden at beni,
yoksa kahrolacak sın sen!

Rabbim seninle konuşmam gerek,
içim dağılıyor kaldıramıyorum.
Rabbim elimden tut iplerimi sen kavra,
dünya bana dar,bana git gide uzak,
sözlerimi isyandan sayma bu özlemin verdiği çekilesi bir vuslat.
gelişim senden gidişim sana olunca.

beni katıksız sev
yokluğunla yoğur
ellerinle hoyratlaştır
bıkmaz bir sevginin kapısını araladım gözlerinde
sevdim seni her nefesimde
başkalarının sözleriyle eğilmedim kalbine

kavgalıyım sevgili nefes almakla
ben tutuyorum
ciğerlerim alıyor
aldıkca yanıyor kanıyor sevgili
sonra nemi oluyor
aklım cinnet provaları yapıyor

dokunmayın,
ilişmeyin,
kendinize gidin,
ben kendim de değilim.
aklımın telleri yansa,
kalbimin ritimleri bir birini kovalasa,