Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Söylesene,
Bu ölüp ölüp dirilmeleri yüzüne kim işledi ?
Ölüp ölüp diriliyorum şimdi.
Ne güzel bir ölüm şeklisin sen ..

babamın ağzında duran duaya sığındım
Ahmed-i Mahmud-u Muhammedin aşkına!
affını diliyorum
o kerbela hüznü ile.
topraklarımızı yeniden birleştir
Rabbim! uzuncası yok bu hasretimin

şimdi bana sensizliği sormasınlar
vereceğim her cevap kalbini ikiye ayıracak
pişmanlık mı?
işte bu sadece bende yok.
yani olsaydın güzel olurdun
olmadığın hale bakınca bunu söylemek geliyor içimden.

Sen en sevmediğim şehirde...
Yanı başım değil nasılsa,
En sevdiğim yerde (yüreğim) yaşıyor iken
Hüzünden kahırdan bahsetme bana.
Her gün,gün kendini bana hatırlatınca
Kendime uğruyorum her sabah

bir gün başımı kaldırınca
sen ol karşımda
kafidir bana.
yüzüne bakarken
ruhumun sana akmasına
sen bizzat varlığınla şahit ol/malısın.

Usul usul,
öyle usul usul ,
Önce o ılıman ellerinden öperim ,
sonra o gül yüzlerinden,
sonra o dünya dışı gözlerinden öperim,
sonra ceylanlar yurdu boynundan,

.
Ne var sende böyle
Hem öldürme
Hem yaşatma kuvvetini taşıyorum içimde
Bir yanım öldürmek için çırpınır seni
Öteki yanım yaşatmak için mücadele ediyor benimle.

Sana bir merhaba demeye
Can veriyorken
Çekin dir di beni bin türlü gidişin.
Şimdi geldin yüreğim bayram yeri bilesin.
Sana merhaba demek ne güzeldir
Sen bilemezsin.

Içimden sana yâr diyesim kaçıyor tutsana!
Çimlere düşen çiğ damlası gibi
Içimde bi daha bi daha
Mağlup olsana
Dağ olsa devrilir kalbim
Ellerinin arasına

anber kuşağında uykusuna daldığım düşüm,
dünya hülyasında uynamadığımsın ki uykusuzum,
ıtır çiçeğinin dibine sen döşedim bir miktar ki,şimdi hepsi sensin.
nakaratlarda andığımsın ki,adına türkü okunduğum.
ızdırabını şenlik saydığım ki adımsın,adsızlığımsın
buralarda buluşamadığım sesimden bir parçamsın ki,ötelerde ne olursunlarımsın.