Kalbim kanatlanıyor karşın karşısında
Bu yeterli bir sebep
Yüreğim için.
Kalbim kanatlanıyor karşın karşısında
İyileşiyor dünyalık acılarım ardına ardına
Bir den oldu
öyle birden
Nasıl başladıysa birden
Içimden ilkin kelimeler koptu
Sonra sen
Sonra sevincim
şimdi ben!
mümkün mertebe
yelkenleri suyuna indire bilirim
gözlerine yenilir
bu galibiyeti kalbimde kutlaya bilirim
şimdi ben!
şimdi sen seversem!
her şeyden geçerim
yolun sonunu sonsuzluğa eklerim
şimdi seni seversem biliyorum kendimi
biliyorum işte yeniden var olurum
yüzünü yüzümde bilir
şimdi yer beni
yokluğun buna muhtaç
gözlerinden akan her ömre
sür beni
çünkü yokluğun buna aç kalacak..
beni daha ne kadar terk edeceksin bilmiyorum ama,
seni terk etmek ilk yüzyılımın içinde yok daha
şu yüzyıl geçince bir bakarız o durma
şimdi sevmeler den sen
sevilmeler den ben deyim daha
sevildiğini bilmek biraz da şımarmak tır
Beni anlatacak bir kelime yok artık
Senden sonra
Biraz gece uykusu
Biraz gündüz rüyası gibiyim artık
Bundan sonra
Sana sitem edemeyecegin bir aşk la geldim
Kuyulara düşen bendim
Ayyuka çıkan sen
Bu anlara şükrettim sustum.
Avuçlarımda sen kavgası
Kaçırdım kendimi senden
Çok yakıyordu sözlerin bu aşkı
şimdi kaç türlü gitsem,
ben kendimi biliyorum
bin türlü sana dönerim yeniden,
bırak kanatlarım yorulsun
bırak ne olursun
balıklarda aç,balıklarında karnı doymalı,
Insanların yüzünde yara olmayi bırak..
Kendini sev..
Bir kalbi sev..
Şu ağacı ustune konan kuşları sev..
Duygulu ve akıcı şiirlerinizi beğenerek okudum. Başarılarının devamını dilerim