Yusuf Ter Şiirleri - Şair Yusuf Ter

Memleketi peşkeş çekip satanlar
Truva atıyla cirit atıyor
Oğluna kiloyla altın takanlar
Truva atıyla cirit atıyor
.. Memleketi bir birine katıyor

Nevşehir’in kayaları
Ağlayıp darılma Ürgüp
Erciyesin yaylaları
Çanak çömlek oluyor küp

Dik kayaları çıkılmaz

Unutulurmu devrimci yoldaşlar
Kim unutabilir söylen onları
Şahittir onlara bu dağlar taşlar

Uzağım uzak kalmaya
Seni bile düşünmek var ya
Uzak bırakıyor beni senden
Kaçarcasına
unuturcasına

Dayanamam gülüm terk etme beni
Mecnun olup ben de çöle düşmeyim
Yanıyor yüreğim daha yanmayım
Bekletme beni tez gelesin canim

Sen iste yeterki gönlün alırım

Uzun
Uzayacak karanlık
Tan şafağa tutacak
Sevdalardan uzaklaşarak
Hayattır tek paylaşmak
Can verirsin

Köylü kadını Ayşe bir gün tarladan dönerken, kocası Ahmet
karısı Ayşeyi görmüş seslenmiş, bugün başbakan köyümüze gelecekmiş,
bütün köyün kadınlarından, üçer çocuk isteyecekmiş:
Ayşe hemen cevap vermiş:
korkma herif bir şey olmaz iyice Kilitleyeceğim.

Üniversitedir onlar
Onlar geleceği güzel yapmak
Üretmek,
Demokrasiyi,
Eşitliği,
Özgürlüğü

Ülkenin ırzına yeter geçtiniz
Cübbeli-i beş binle hep dinlediniz
İnsanı gerdikçe daha gerdiniz
Yeter, insanlara, ne çok kıydınız

Tek el yüz binlerce eller olurken

Çileli yaşamı göç ile başlar
Her öğün ateş de bulguru haşlar
Bir gün kurumadı gözünde yaşlar
Eski toprak benim Ebem Teberik

Harman da düveni sürerdi dedem