Şiir dinliyorum
Yalnız senin sesinden
Şiir dinliyorum
Senin akan yüreğinden
Şiir dinliyorum
Senin gözlerindeki
Okumadan şiirleri yaz dostum
Katıla katıla gülmemiz gerek
Şiirin de bekâretin boz dostum
Katıla katıla gülmemiz gerek
Dizilmiş satırlar bir vagon gibi
Haksızlıkla bizim her bir kavgamız
Yıllara kök salmış çınarlarız biz
Adalet arıyor vicdanlarımız
Yıllara kök salmış çınarlarız biz
Bağrımızda umur paresi vardır
Çocuklar gülsün de anneler bilsin
Savaşa hayır de dünya da görsün
İnsan olanlar da meydana gelsin
Savaşa hayır de dünya da görsün
ABD askerin koymayın yurda
I
Yaşadığımız evrende
Yılda bir milyon çocuk doğuyor
Yarısı da doğarken ölüyor
I
Ver bir sığara sevdam
Sığara Bafra olsun
Tütünü elden sarma olsun
Kıymet kadar dertli olsun
Yüzyıllardan beri toplanır vergi
Geri dönüşümü yapmadın noldu?
Halkın yarasına olmadın sargı
Verdiğiniz sözü tutmadın noldu?
Çiftçisiz ekilmez bu kara toprak
Uzağım uzak kalmaya
Seni bile düşünmek var ya
Uzak bırakıyor beni senden
Kaçarcasına
unuturcasına
Dayanamam gülüm terk etme beni
Mecnun olup ben de çöle düşmeyim
Yanıyor yüreğim daha yanmayım
Bekletme beni tez gelesin canim
Sen iste yeterki gönlün alırım
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...