Anıları kaldı okul sıraların da
Yayılırken koyun kuzu kırlar da
Düşleri hayalleri gitti yollar da
Çaresiz kalmanın bedeli Berdel
Ağalar eline almış asayı
Senden şeytan tüyümü var
Ben çekerim zarü zar
Yıllardır arıyorum birini
Bende kısmet şans ne arar
Unut diyorsun beni sen
Karanlığa ışık olacak yarın
İnsanı sevecek çocuk kimliksiz
Ayırımsız bütün tüm insanların
İnsanı sevecek çocuk kimliksiz
Biri çıkıp diyor dindar bir nesil
Mayıs bize demir yürek
Devrime gitmemiz gerek
Gelin dostlar usta çırak
Kıralım düzen çarkını
Denizler bir Anadolu
Ağaç olmak
Kökü çok derinlerde
Ne kışlar gördü bu çınar
Fırtınalara dayandı
Rüzgarlar estikçe
Dalları sallandı kırılmadı
Bu kalp seni de unuttu
On iki Eylül buluttu
Devrimciler bir umuttu
Bu kalp seni de unuttu
Dışkı yedirdi gardiyan
Onlar bağımsızlık uğruna ölen devrimciler
Onlar özgürlük bayrağının kızıl kanıdır
Onlar düşüncenin güneşi bizler ise yıldızıyız
Onlar barışın komutanları bizler gerillayız
yaş oldu otuz altı
ne çabuk geçti yıllar
geri kalanlar saltı
ne çabuk geçti yıllar
heyecan var içimde
Baktıkça dalıyorum
Kırk gün dür
Yüzündeki güzelik
Süslenmişsin, kimin için
Huyun güzel olsun
Gönlün güzel değilse
İnce bir dekolte
Giymiş içine
Geceleri gelir
Girer düşüme
Kıymatlım
.....Kıy
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...