I
Sıcacık düşlerim
Gelip te içime giri versen
Soğuk değil tenim
Diyarbakır surları yıkılır mı
Urfa’da balığa olta takılır mı
Sivas’ta otuz beş can yakılır mı
Sihirli sazını çalar İhsani
Meydanlar onun sesi ile inler
Şiir dinliyorum
Yalnız senin sesinden
Şiir dinliyorum
Senin akan yüreğinden
Şiir dinliyorum
Senin gözlerindeki
Okumadan şiirleri yaz dostum
Katıla katıla gülmemiz gerek
Şiirin de bekâretin boz dostum
Katıla katıla gülmemiz gerek
Dizilmiş satırlar bir vagon gibi
Topraktır ekmeğimiz
Nasırlı eller dünyamız
Gün güneş emeğimiz
Yuvamızdır Anadolu
Yazar ince kalemimiz
Ben yazmakla usanmam
Senin gibi piçe kanmam
Bir daha pis adını anmam
Seni gidi mervan dölü
Kanın bozuk ne diyeyim
Aydınlıklar size dar
Karanlıklar olmuş yar
İçinizdedir Şeytan
Sokakta şeytan mı var
Arayan mutlak bulur
Ağıt yaktı Kızıldere diyerek
Halkımın Ozanı bu Sinem bacı
Dize, dize yaşayarak, duyarak
Halkımın Ozanı bu Sinem bacı
Dayan halkım dayan diyor türküsü
Ovanın gülü açmassa üzülme
Gel baksana ey Sivasın güzeli
Kara sevdalara düşüp gezinme
Gel baksana ey Sivasın güzeli
Şu deli gönlümde açmaz oldu gül
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...