Dere yolu kül ateş
Ayrılık olur kardeş
Dere yolu yaren eş
Kol bastı ziller taktı
………Para zengine aktı
Bugün çok şeyler satılık
Değersiz çöpe atılık
Zamlara zamlar katılık
İnsan değersiz satılık
Barajlar okular yurtlar
Yoktan varolduk biz buyuz
Alevi nedir, Kürt nedir ?
Havva, ademin soyuyuz
Çerkez nedir Türk’ü nedir?
Düşmanı kayırmak olmaz
Hortumlar uzatıldı susuz çöle
Seyrediyorlar güle güle
Kimin eli kimin cebinde
Akı veriyor sidikleri kuru göle
Bak tutmuş elinde iki dizginleri
Şiir mi slogan mı
Slogan şiir
Şiir olmayan
Şiirsel anlatımı bulunmayan
Şiir gibi gösterip
Soğuk mu soğuk dışarısı
Ay var
Birde ben varım
Baharı bekleyen
Hayatı korumak isteyen
Uğur böcekleri
Bulutlar ağlar gibi
Dağlar sisli
Çam ağaçları burcu, burcu
Doruklar kar çığ
Ormanda yolunu kaybetmiş
Gözleri yolunu arar
Senin karşısında
ateşte yanar gibiyim
kutupların buzunu bile eritirsin bakışınla
gülüşlerim bozulmadan
ay karanlığında
göğsüne yaslansam
Sürülere döndü tek tek sayıldı
Yüzde atmışı da neden bayıldı
Meralar ovalar boşa yayıldı
Yüzde atmış da aptal görmedin
Yasalar çıkıyor torba içinde
Yıllardır gönlümde yaşıyor adın
Adında Nazım var soyunda Hikmet
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...