Gönlümün parçası oldun Hatice
İsmin dudağımda hep hece, hece
Aklımdan çıkmazsın gündüzle gece
Karanlık gecemde aya benzersin
O aydınlık yüzün bana verir aşk
Çiçek dalında bir garip
Böcek yer yaprağı sarıp
Kuşlar yaşar grup grup
Ne güzeldir yeşil ağaç
Kökünü salmış derine
yeğniceği yel savurur
ağır ol yeğnilme gönül
sel alır ayaz kavurur
ağır ol yeğnilme gönül
gayret et gayretle yaşa
Güzel Sevli boylu ceylan
Akar göz yaşlarım selde
Doymaz sana çok seven can
Akar göz yaşlarım selde
Gel beraber oturalım
dağlar ağır olur
çığlar koparak
zulüm korkak
hayin
oyun bozan
kavgada yiğitler
Uğur Mumcu'nun anısına
22 Ağustos 1942-24 Ocak 1993
Ankara meydanında bir canımız
Uğur Mumcu yolu bizim yolumuz
Sıcak düşler kuruyordum
Ben annemin kollarında
Şimdi onu arıyordum
Şu gurbetin yollarında
Beni kökümden söktüler
Antalayanın kumunda yatasın
Kumral sarışın esmerler göresin
Keklikleri sarıp bıldırcını atasın
Harun abiye de güzel poz veresin
Seyit dost yolunu şaşırma orda
Kara bulutları sarmış göğsüne gökyüzü
Damlalar çiseliyor gizlenerek toprağa
Mavilikler serpilmiş denizin üstüne
Gül gibi açılmıştı ufukum
Kırılan dalların uçlarıydı tanıklıklarım
Arıların sürüsü kovanda ürerken
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...