Toprağa ekmek isterdim şiirleri
Tohum saçar gibi
Keseklerin arasına
*Tapanla üstünden geçerek
Keseklerini ezerdim
Kuşlar toplamasın diye nöbet beklerdim
Beni ben olarak hatırla
Beni gördüğün gözle
Elini yüzünü yıka suyla
Kurut saçlarını soluğumla
Bendeki deli kızın düşleri
Kara olur gördüklerim gecede
Hayra yorsan o devrilen taşları
Bu bendeki bilmem vardır nicede
Nerde nasıl beli değil gördüğüm
Bir başkadır benim memleketim
Çok farklı başkadır dünyanın hiçbir yerinde olmayan başkalılıklarla, başkadır memleketim.
Sorgu odasına götürülüyor sorgulanıyor içerde bir takım fermanlar, ezberlettiriliyor.
Ağır ceza mahkemesine getirilirken ağzından çirkin sözler dökülüyor tehdit tehditlere başlıyor, okullara resmi dairelere fatihin fermanını asınlar gençlere güzel örnek olurlar.
Demokratik haklar fikir özgürlüğü denince anlamıyor, padişah fermanı okununca 'bilseydim yapmazdım' diyor ve öldür türüyor. yine karşımıza eğitim çıkıyor çağdan uzak eğitim verirseniz çocuklara karşılaşacakları bunlardır ocaklarda örgütlenip kim Türk’e hakaret etti
Küçük dünyadan habersiz çocuklar
Ortadoğu’nun ortasında bebeler
Kahpelik eder inandığın edebiler
Bir Amerika bir de Araplar var burda
Kanlar üzerine kanlar akıyor bakın
Tanrıların tanrısı Rap
Doksan dokuz ad
Yedi alt yedi üst kat
Benim de adım bir Rap
…..Hadi yürü sen rap, rap
Ay yanına yıldız geçer
İçim dışım senle göçer
Düşüm uzakları seçer
Bir rüyadır benimkisi
Hayallerimden ses gelir
Evrenin güzelini bak dağlara
Baharın açan yeni çiçeklere
Ak ciğerim duman duman
Ben mahkum olmuşum
Yel savursa gitsem illere
Saçları kınaya benzer
Su içinde zehire akmışa benzer
Yüzü sararıp solmuşa benzer
Kendi bana aklı azmışa benzer
Yürüdüğün yollar tikene benzer
Benzer maviye bakışların
Yüreğimi yakar gider
Garip gönlüm pınar olup
Sana doğru akar gider
Güzel sevdam yüzünü
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...