Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

Kısmet

Bir şeyin kısmet ise kimse engel olamaz,
Vakti gelmeden hiçbir çiçek açamaz.
Mevlânâ’nın yazdığını aciz kullar bozamaz.
Yazılmamışsa alnına, kader seni bulamaz,

Şu Umut Dağı’na karlar yağarsa,
Bir çığ, bedende ruhu yok eder.
Velhâsıl titremiş yürek yanarsa,
O kor, bedende ruhu yok eder.

İlim gizlidir, her insan bilemez;

Kul Olduk...

Kaybolur cevherler, özü bulunmaz.
Hak yolunda yalan söze kul olduk.
Aşkla yola giden garip yorulmaz.
Hak yolunda nesli bozuk kul olduk.

Nazur

Varlığın aynası yokluk olunca,
Ay, karanlık geceye nazur oluyor.
Yıldız mum misali sönük yanınca,
Ay, karanlık geceye nazur oluyor.

Gece rüyaların yalan çiçeği,
Bir seher vaktinde açsa ne olur?
Balçıkla sıvanmaz ölüm gerçeği,
Bir mezar üstünde açsa ne olur?

"Ben yüceyim." diyen dağı var gibi,

Neye Yarar

Utanma duygunuz bir an ölmüşse,
Hayalî huzurda af neye yarar?
Bedenin nefsine yenik düşmüşse,
Yeşili zümrütten kaf neye yarar?

Neyler Sin

Nemlenir gözler dur durak bilmez,
Her gece hayale dalar, neyler sin?
Yüküm mü çok ağır, sırtımdan inmez,
Islanmaz ummana dalar, neyler sin?

Semaya Doğru

Dereler taşar pak gönüllere,
Akarken sel olur deryaya doğru.
Bülbülün arzusu gonca güllere

Ömür Sermayesi

Siyahken beyaza döndü saçların,
Gurbetten gurbete göçüp giderken.
Yıpranmış el, ayak, göz ve kasların,
Ömür denen sermayemiz biterken.

Perişan

Divane gönül beyhude gezer.
Yorulmuş beden, dizler perişan.
Yer ağzını açmış, yutmadan ezer.