Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

İNSAN TOPRAĞIN ÜSTÜ İÇİN DEĞİL
ALTI İÇİN YAŞAMALI....

GÖNÜL

Kefenini seccade yap ibret almak için

Gün vurup dağlara şafak atarken
Buz tutar yüreğin ısınmaz gönül
Geceyi gündüze yaslı katarken
Buz tutar yüreğin ısınmaz gönül

Gözlerle konuşur her zaman insan

Hayat ırmağı
Gökyüzünde süslü, bir gelinmisin.
Bulut deyse yüzüne,ağlar durursun.
Hayat ırmağısın,her gün ufkumda.
Yıllarca sinemde,çağlar durursun..

Gamlanma..

Boşuna gamlanma divane gönül.
Ölmeden ölürsün kefen biçilmez.
Zemheri de vurur ayaz bedeni.
Yetim bir baharın suyu içilmez..

İncinmesin..
Herkes aynı anda yaşar,
Yıllar aylar İncinmesin.
İnsanoğlu düzde şaşar,
Yolsuz dağlar İncinmesin.

İnsanın
Baharı beklerken, ömrü kış olur.
Tutunacak dalı, kalmaz insanın.
İhtiyarlık gelir, gençlik düş olur.
Hayal kapısında, durur insanın.
.

İstemem ki!
Ömür sermayesinin bittiği yerde.
Sensiz geçen bir gün,istemem ki!
Bülbülün seher de,ödtüyü yerde.
Sensiz açan bir gül,istemem ki!

Kısmet...
Bir şeyin kısmet ise kimse engel olamaz
Mevlanın yazdığını aciz kullar bozamaz
...
Çok susasan deryadan bir yudum su içersin
Kısmetten öteye sanmaki sen geçersin

Şu umut dağına, karlar yağarsa.
Bir çığ, bedende ruhu yok eder.
Velhasıl titremiş yürek yanarsa,
O kor, bedende ruhu yok eder.

İlim gizlidir. Her insan bilemez,

Kul olduk...
Kaybolur cevherler özü bulunmaz
Hak yolunda yalan söze kul olduk
Aşkla yola giden garip yorulmaz
Hak yolunda nesli bozuk kul olduk