Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

Gam Yükünü Aldı

Gam yükünü aldı,
Ay sulara düştü, gün dağdan aştı.
Dertler sıralandı, gam yükünü aldı.
İniş, yokuş derken, düzdе yol şaştı.

Hasretin Rüzgarı

Baharı getirdin garip gönlüme.
Eğilsen de, doğrulsan da, düşsen de.
Diyar diyar dolaşıp da içime,
Sevda denen bu hasreti gömsen de.

Bir Garip Bu Âlemden Göçmüş İse

Öldüm şimdi, yar ağla san ne olur.
Bir garip, bu âlemden göçmüş ise.
Aşkın deryasına dal san boğulur.
Bir garip, bu âlemden göçmüş ise.

Gidiyorum...

Rüya denen bu dünyaya,
Geldim ama, gidiyorum.
Hayat boyu, her gün yaya,
Kaldım ama, gidiyorum.

Yıkılma Gönül
Çevirme yüzünü, bir sağa, bir sola.
Gönlünde vesvese kalmasın, gönül.
Ne garip dünyada, ne ukbâda ola,
Mâh yüze acı yel vurmasın, gönül.

Gölgenin Ağıtı

Gölge...
Siyahken saçlar, döndü beyaza.
Adanmış ömür de yar diye diye.

İNSAN TOPRAĞIN ÜSTÜ İÇİN DEĞİL
ALTI İÇİN YAŞAMALI...

GÖNÜL

Kefenini seccade yap ibret almak için,

Gönül Dağım'a Yağıyor Karlar
Tüpiye tutuldum, gören olmadı.
Ötüşür baykuşlar, virandır bağlar,
Feryat eder bülbül, duyan olmadı.

Gül kurumuş, diken çıplak kalmış,

Gönül Dile Gelir, Susar Her Lisan

Demir şekil bulur usta düşünde,
Gönül dile gelir, susar her lisan.
Çelik, bir nağmeye dönüşür elinde,
Gönül dile gelir, susar her lisan.

Gönül

Gün vurup dağlara şafak atarken,
Buz tutar yüreğin, ısınmaz gönül.
Geceyi gündüze yaslı katarken,
Buz tutar yüreğin, ısınmaz gönül.