Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

Bir ceylan olsan da karlı dağımda
Eylenip tozduğun yer senin olsun.
Misafir eylesem gönül bağımda,
Bulduğun huzur, şan senin olsun.

Çiçekle süslesen hasret bağını,

Sessiz Yangın
Seni benim kadar kimse sevemez
Sessizce yanan kor bitirdi beni.
Bu gidişe doktor da dur diyemez,
Yara yürek de sızlar, sır bitirdi beni.

Gece düş de gördü on bir yıldızı,
Güneş secde etti, ay kesmez hızı.
Mevladan gelene o gönül razı,
Dinledi rüyayı, tabir ettiler.

Kıskandı kardeşler, çekemez oldu,

Kendine Gel Ey Gafil
Şekil bir testidir, güzellik şarap,
Kendine gel ey gafil, azık hazırla.
Hırs kulu kör eder, sonu da harap,
Kendine gel ey gafil, azık hazırla.

Gönül Terazisi

Serden geçilir de yardan geçilmez,
İnsanı kâmil olmayı bilmiyor gönül.
Ölüler toprağa girer, sevdalar bitmez,

Bir çiçeğim vardı açmadan soldu.
Bülbüller bağımdan göçtükten sonra.
Sarardı benzim, kurudu dalım
Bağıma baykuşlar konduktan sonra.

Yaprağım yeşil olurdu baharda, yazda,

Gülüşün feleğe oyun oynatır,
Tırnak kesik, kanat kırık olsa da.
Yokluğun yıllarca yürek karartır,
Tırnak kesik, kanat kırık olsa da.

Ağlamak merhametten kaynaklanır
Bu bedene acı dolsa ne fayda?
Göz ağlarsa, bu yürek parçalanır,
Akan yaşlar umman olsa, ne fayda?

Keder var, gülmenin sebebi niye?

Gönül bağımda sın,çık da göreyim.
Yıldız doğmadan, şu karanlık gecede.
Bir derman bulup da,sana geleyim.
Yıldız doğmadan, şu karanlık gecede.

Gel sor halimi tenhada,bahtı karalı.

Karlar yağdı başta, siyah saçıma,
Baharı beklerken, kışta yoruldum.
Bilsen neler katmış gizli aşıma,
Bu zehiri yutarken, inan yoruldum.

Ecel gelip kuşağını bağladı belime,