Yusuf Şeker Şiirleri - Şair Yusuf Şeker

Yusuf Gönüllü Olmak İstersen

İnsanların hatasını af gerek,
Yusuf gönüllü olmak istersen.
Batan dikene katlanmak gerek,

Bir Şehrin Duası
Nice evliyayı, nice insanı
Bağrına almış, sarmış İstanbul.
Dualar sinmiş öz imanına,
Sessizce akan bir zamandır İstanbul.

Yorgun Gönül

Gece, bir başka giyer siyahı.
Ruh yorgun gönül, ten yorgun.
Yıldızlar sönük bekler sabahı.
Ay yorgun gönül, tan yorgun.

Nazur

Varlığın aynası yokluk olunca,
Ay, karanlık geceye nazur oluyor.
Yıldız mum misali sönük yanınca,
Ay, karanlık geceye nazur oluyor.

Gece rüyaların yalan çiçeği,
Bir seher vaktinde açsa ne olur?
Balçıkla sıvanmaz ölüm gerçeği,
Bir mezar üstünde açsa ne olur?

"Ben yüceyim." diyen dağı var gibi,

Neye Yarar

Utanma duygunuz bir an ölmüşse,
Hayalî huzurda af neye yarar?
Bedenin nefsine yenik düşmüşse,
Yeşili zümrütten kaf neye yarar?

Neyler Sin

Nemlenir gözler dur durak bilmez,
Her gece hayale dalar, neyler sin?
Yüküm mü çok ağır, sırtımdan inmez,
Islanmaz ummana dalar, neyler sin?

Semaya Doğru

Dereler taşar pak gönüllere,
Akarken sel olur deryaya doğru.
Bülbülün arzusu gonca güllere

Oğul...
O âlem örtülü, güzel âlemdir.
Hepimiz affa muhtacız, oğul.
Kaderi yazan, yüce kalemdir.
Kazayı aklından çıkarma, oğul.

Gel Şimdi Kendini Sorgula Gönül

Şu ömür, güneşin gelip batmadan,
Gel şimdi, kendini sorgula gönül.
Ölüm kuyusuna girip yatmadan,
Gel şimdi, kendini sorgula gönül.