Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

Dün bir başka gün
Umudun bittiği gün
Sevginin yittiği gün
Dün bir başka gün

Bir an geliverdi

GÜL YÜZLÜM
Fidan olmuş ağaç, dal budak salmış
Açılmış gonca gül, güneşi bekler
Taşıyamaz beden, yük ağır kalmış
Mis kokusu vardır, kokulmak ister

Güven
Saate göre kapı çalamazsan,
Dostu gece yarısı aramazsan
Telefon dahi açıp soramazsan
Sakın ha dostum var diye güvenme,

Gül istedim


İstedim gülüm çok mu? Zor
Sabahları kokunu duymak
Gözlerimi sana açmak

Yüreğimde köz, içim yanar
Dudaklar çatlar, durmaz kanar
Gözümde yaş, mendil arar
Kimin için, yalan dünya

Yaşanmamış, sevdam kanar

Sen mi? Avuttun ben mi?
Sana bana yol göründü
Bu ne deme bilirim yerimi
Bu yürek bilmedi sevdi

Bedeni sarmış çözemedim

Bilirsin bilirsin de ne istersin
Bu adamdan
Anlarsan bacasında dumandan
Dinlersen çalınan kemandan
Medet ise şarkıyı çalandan
Ağlarsa sanma yalandan

Bilirmisin
Esmerim, sen benim güzelimsin
Dünkü bebeğim, bugünkü sultanımsın
İçimden ağlamak geldi, sen uzaktasın
Ama ister mi? İnsan dururken ağlamayı
Bir gün gelecek derken çaldılar kapıyı

İSTEDİK

Okşanan saçlar, dökülen gözyaşları
Yalan mı? Yoksa oynanan oyun mu?
Ağlayan ben mi? Okşanan sen mi?
Ben ağlamadım, ya sen

İNATÇI



İnatçısın inatçı derler
Saçlarımda aklar