Ünal Beşkese Şiirleri - Şair Ünal Beşkese

SEN GİDERSEN...

Sen gidersin, güller açmaz, bülbül susar, dil lâl olur
Can bedenden ayrı düşer, ecel gibi bir hâl olur.

Hiç âşinâ olmadığın bambaşka bir âlem içre

'..... memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. ' M. Kemal Atatürk

' Kilâb-ı zulme kaldı gezdiğin nâzende sahrâlar' Namık Kemal

Neden öldün ki Atam? .. Ünal Beşkese

' SÖNMÜŞ ODUN ATEŞLERİ ' NE


Dindar sanıp zalimi, omuz vermekten vaz geç,
Zalime biât etmek, Müslümana ölümdür.
Uyan gaflet uykundan, rüya görmekten vaz geç,

GÖNLÜM VE BEN

Yaşım kemâle ermiş, merdivenin tepesi;
Seksenden bir önceki basamağa basmışım.
O sevdalı şiirler, gönlün gençlik hevesi,
Unumu elemişim, eleğimi asmışım.

GURBET AKŞAMLARI
(4+4, 8 li KOŞMA tarzında)


Çok özledim oraları,
Söğüt sarkan dereleri.

DESTÂN-I MESTÂN

Atımız da vardı,
İtimiz de vardı.
Otumuz da vardı,
Etimiz de vardı.

AŞKIN BEDELİ: HÜZÜN

İnsan, acıyla pişer, aşklar da, ayrılıkla.
Hasreti ve hicranı, aşktan ayırt edemem.
Tat vermez, vuslat her an yaşansa kolaylıkla
İçinde hüzün yoksa, ben, o aşka 'aşk' demem...

KÂBUSLARIM

Sessizliğin sesini dinlerim bütün gece,
Karanlıktan konuşur, sabahtan söz etmeden.
En güzel rengi soran simsiyah bir bilmece
Her renge siyah vurmuş, hiç bir renk gözetmeden...

İNCİM

Sabah - akşam koklarım, hiç solmayan goncamsın.
Umudum, uğurumsun, dört yapraklı yoncamsın.

Ömrün hazan mevsimi, ufuklar kararırken

Cemrelerin dişi olduğunu anladım
Bu yaşa gelince;
Çok bekletmeye başladılar...

(2005)