Ünal Beşkese Şiirleri - Şair Ünal Beşkese

Nâzınla incittiğin gönüller paramparça,
Kırdığın billûr kadeh, şimdi bir avuç sırça...
Sen çekinme, kır câmı, dökülsün hep bâdeler,
Naz sana yakışıyor, kıvransın üftâdeler...

Nazınla haram ettin baharı da, yazı da,

FERYAT


Öyle denî bir zaman ki, yalan, dolan ve hep riyâ,
Ahlâk çökmüş, zina moda, ne ar kalmış ne de hayâ.
Rüşvet serbest, hırsızlık hak, güçlü haklı,hak hukuk yok;

ŞAİR VE SEVDA


Sırf tende yaşanan aşk, kör kalplere mahsustur,
Gerçek sevdâ, şairin yüreğinde mahpustur.
Her an vuslat mümkünse, o aşkta şiir olmaz,

ODAMDAKİLER


Odam, bir koy değil ama,
Sanki, siyah bir deniz var;
Gece gündüz, hiç habersiz

Dört Kırıntı- Bir Dörtlük

Yüzüğü hoş gösteren, elin letafetidir,
Güzele değer katan, tavrın zerafetidir.,
Gerçek pişmanlık, tövbe, ruhun taharetidir,
Hasmı dosta çeviren, dilin maharetidir.

AŞKIMIN ŞİRVÂNI

Leblerinle teskîn eyle, derdimin dermânı ol,
Bûselerle teshîr eyle, mutluluk fermânı ol.
Sen ki, gönlümün sultânı, aşkımın şirvânısın,
Ser verir de, yâr vermez şu gönlümün kirmânı ol...

SÜLEYMAN ŞAH TÜRBESİ

Bir emanetimiz var, yabancı bir toprakta,
Vatandan ayrı düşmüş, yâd ellerde, firakta...
Üzerinde bayrağım, yorgun dalgalanıyor,
Üç kıt'ada dolaşmış, şimdi bu son durakta...

ÖZGÜRLÜK

Bir çağlayandan dökülen kar suyunu içmek gibiydi özgürlük
Tıkamayın suyun yolunu kirli ellerinizle
Aykırılıklarınıza alıştık, kanıksadık.
Daha fazla bulandırmayın suyumuzu;

BİR ŞARKININ HİKÂYESİ


Ahmet Rasim Bey (1864-1932) : gazeteci, yazar, tarihçi, şair, güfte yazarı ve bestekâr olarak, edebiyat, bilim ve musiki dallarında sayısız eserleri olan, çok önemli ve çok değerli bir isimdir.
Babasız büyümüş olan bu büyük ustanın; gençliğinde, belki yakışıklılığının da desteğiyle, çapkınlığı ve ömrü boyunca da musiki toplantılarını ve içkiyi sevdiği bilinmektedir.
Ancak, bütün bu zevklerini âdâbı içinde yürüttüğünden, ismi hiçbir zaman lekelenmemiş, nitekim vefatına kadar, Atatürk döneminde İstanbul Millet Vekilliği görevini sürdürmüştür.

VARIŞA DOĞRU

Gönlüm, hayat veren, renkli bir bahçeydi önceleri
Tırtıl yedi, tüketti hep umut rengi yoncaları.
Şimdi birer ateş olmuş, dokunamam, koklayamam
Bin emekle büyüttüğüm, sevda kokan goncaları...