Ünal Beşkese Şiirleri - Şair Ünal Beşkese

Griden siyaha kadardır benim gökkuşağımın yedi rengi,
Yosun tutmuş göz pınarlarıma
Geceler boyu dalgalar vurur, sessiz
Hüzün vardır şiirlerimde, yüreğimden taşıp gelen
Belki, biraz da siz...

'Adalet' denen kavram; dünyada var olsaydı
Güçlüler, zayıfların rızkını yiyemezdi.

Koskoca develerde biraz akıl olsaydı
Kervanın en önünde 'eşek' yürüyemezdi.

Yürüdüm ömür boyu, bıkmadan bu yollarda;
Hep, sevgi dolu bir bulutun altında.
Bir yağmur duasında, göğe açık ellerim;
Ben giderim-o gider, o gider-ben giderim...

Ne sağnak, ne bir damla yağdırmadı o bulut,

Beynine emretmelisin;
Karar verirken
Sadece aklını ve mantığını dinlemesin!
Davranışlarında
Önsezilerine,içgüdülerine
Ve hislerine de yer vermelisin.

Kara-sarı bir gül'dün,
Solgun, çelimsiz,
Üstelik
Yaprakları, rengi, kokusu
Hepsi yalancı...

Gülistanın bağrını hep ayrık otu bürümüş,
Yazdan kalma bir gonca gül, dal üstünde çürümüş,
Yedi kollu bir ejderha, bir hışımla yürümüş;
Güle vurgun bir bülbülün söküp almış canını....

O gülistan bir çöl olmuş, diken dolu bir vaha...

Beyninde sevgi dolu bir fok
Karşıdan gelen adamı dost sandı.
Oysa o,
Sadece şekil olarak bir insandı...
Adam, elinde bir lâbutla, foka yaklaştı,
Fok da, sevgi dolu bakışlarla ona sırnaştı.

Doğabilsem yeniden o mayıs günlerine,
Bir sabah kalktığımda gülse aynada yüzüm,
Fenerbahçe'de deniz, yine hep iyot koksa...
Görsem bir buğu gibi indiğini baharın
Kayaların üstünden Adalara bakarken,
Hele bir de elimde, ellerin sıcak olsa...

Yaşadığım en güzel şiirdin sen ömrümde,
Kalbim sanki hep senden dizelerle vuruyor.
Bir kor parçası gibi, gönlümün bir yerinde,
Yeşil gözlü, sırma saçlı bir hâtıra duruyor.

Hicrânı kendim yazdım bu masalın sonuna;

Yalnız başlık parası aranıyorsa eşte,
Kızlar gelin edilir, henüz daha on beşte
Sevgi, başlık yerine geçmiyor o hesapta,
Gençlerin yürekleri yana dursun ateşte
Tüm türküler kavrulur şimdi kızgın güneşte
Kurdun gözü kuzuda, çakalın gözü leşte...