Ünal Beşkese Şiirleri - Şair Ünal Beşkese

Sen gel diye yollar serdim,
Üzerine güller serdim,
Gelmeyince, bu yollara
Hep mahzun gönüller serdim.

Mutlu olmak haksa bize,

Sarsa da yüreğini hüzün rengi bulutlar,
Yeşil - elâ gözlerinde zeytin dallarınca umutlar
Ve bakışları,değdiği yerde tutuşan kıvılcımlar saçan imbatlar,
Elinin her dokunuşunda aşkı harf harf öğreten kadın

Ne zaman arzuyla baksam yüzüne;

Sırf sevgimden bir ışık yanar,durur yüzünde,
Aydınlatır ömrümü şu karanlık güz'ünde
Gözleri elâ elâ gülerek baksa bile
Duygu dolu yüreği, hep kederde, hüzünde...

O yürekte bir demet boynu bükük çiçekler

Vuruldum seherde bülbül sesine,
O güzel dilinin aşk lehçesine,
Yağdın da gönlümün gül bahçesine,
Sel oldun, bahçemi târumâr ettin.

Ufkuma getirdin aşk bulutları,

Kırk yıl önce 'Liseli küçük sevgilim'din sen
Sonra, bir bıçak gibi giriverdin ömrüme;
'Büyük aşkım'
'Ömür törpüm'
'Cahil başımın cezası'
Derken 'Helâlim' oldun, 'Alnımın yazısı'

İptal

(12/07/2008)

Kadın, sevgi ile yaşayan çiçek,
Rengi hayat verir, kokusu gerçek,
Sevilmezse, yazık, solup geçecek.
..........Sevgiyi emdikçe ne güzel kokar,
..........Açar yapraklarını, aşk rengi bakar..

Senin sevdân bir romandır, kısım kısım, bölüm bölüm,
Bazen huzur ve mutluluk, bazen hüzün, hattâ zulüm.
Yaşadığım bir masaldı senle dolmak, senle olmak,
Seni sevmektir yaşamak, yokluğunsa, bana ölüm.

Dudakların gül yaprağı, gamzelerin gonca gonca,

Nazlı kelebeğimsin, gel, sinemde uçuver
Beyaz bir zambak gibi, kollarımda açıver.
Sana gönül dolusu bir sevgim var gönlümde,
Daya dudaklarını, dudağımdan içiver...

Gül yüzlüm, gül yüzüme, gülsün benim de yüzüm,

ODAMDA

Sigaramdan dopdolu bir nefes çekerim,
İçinde dudakların var gibi,
Ciğerlerime siner dudakların
Ve kalan dumanı üfleyip halka halka,