Ünal Beşkese Şiirleri - Şair Ünal Beşkese

Tükendi fasl-ı bahar, sevdâ; dem-i hazanda,
Firak düştü muhabbete, şimdi sazı şer aldı.
Dîde giryan, dil pür üryan...Kader böyle yazanda; .
Yüreğimde ne bir arzu, ne yanmadık bir yer kaldı..

'Ne dökmek istesem yaş var, ne çeşmânımda fer kaldı,

Kör bir kandil gibi astım seni gecelerimin karanlığına;
Büyüdükçe büyüdü gölgeler.
Ilık ılık gözyaşlarını duydum,
Kendimle konuştum deliler gibi
Gölgeler korkup kaçana kadar...

Doğmamış güneşler adadım dualarımda,
Aydınlık olsun diye yolların
Bir baharcık daha görebilmeyi umarak seni.

Unutma,
Sağ kalırsam,

Gelme üstüme dalga dalga, vurma böğrüme
Hiddetten köpürmüş simsiyah deniz,
Yıkılmayın üstüme koskoca dağlar
Ve çökme başıma, bir kâbus gibi maviliği bitmiş gök kubbe,
Cam kırıkları döşenmiş, ip gibi ince bir yol bu sevda,
Ve ben, çıplak ayaklarımla yürümekteyim, gözlerim bağlı

Boynunda ilmek,
Yaşama gülmek
Gülerken ölmek...
Güzel mi acep,
Kolay mı bilmek?
Ben biliyorum

Ben en çok seni sevdim...
Gökyüzünün duru mavisini de,
Denizlerin coşkun dalgalarını da sevdim,
İlkbaharın yağmur kokan havasını,
Sonbaharda bakır rengi yapraklardaki hüznü de sevdim.
Güneşin can katan sıcaklığını,

Gecenin yırtıklarını yamarım sabaha dek
Karanlıkta
Göz nuru
Ve bazen de gözyaşı dökerek...
Gündüzleri;
Doğuşundan, battığı yere kadar güneşi kovalarım

Benim adım; Kristof Kolomb,
Ben büyük bir kâşifmişim.
Bilmeden ve istemeden
Amerika'yı keşfetmişim.
Meğer, ben ne büyük bir halt etmişim!

Dök zülfünü, ben yanayım güzelim, hârlar içinde,
Sen goncalar aç sînende, pembe baharlar içinde.

Nice yâre meyletmişken kader güldü de yüzüme,
Felek seni nasîp etti âşıka yarlar içinde.

Benim bakışlarım sevgi doludur kızım,
Cemreler düşürürüm baktığım yerlerine,
Filizleniverir kurumuş dallar gibi arzuların,
Taze sürgünler verir, umut yeşili...

Yüreğimdeki aşkla taşıp gelir benim sözlerim,