Düştün
Gözümden
En sıcak iklimlerin çöl rüzgarı
Savurdu düşlerimden
Omzuna dağılmış ipek saçları…
Dedim ki,
Soyun kendi sularından
Bir tek, adın kalsın buralarda
Ve tarih/siz anılarda, biraz tuz tadı…
Bana öyle bakma
Ben değilim suçlusu yalnızlığın…
Eskimiş cebimizdeki gülüşler,
Hükmü bile yok şimdi gözyaşlarının…
Biliyorum kızıyorsun yokluğuma,
Seni borçlandıkça ömrüme
Yüreğimden bir parça kopuyor
Eksiliyorum…
Bir güvercin çiziyorum maviye
Sonra gözlerimde bulutlar birikiyor
/Bana uyu demiştin...
Şiire uyandım....../
İstavrit bakışlı denizin
Kan damladı geceye,
Sustum ben…
Biriktirdim acıları saatlerce…
Gücüm yetseydi..Kaçacaktım…
Ne seni götürecektim yanımda,
Yol geçen hanında
Verdiğim mola
Parasıyla
İçtiğim su
Yediğim yemek
Bedava dertlerim
Nicedir
Yabancıyım gözlerine
Tenin özlemiştir terimi
Kulağın kapı zilinde
Saçların boynunda kıvrım
Sözlerin yarım
Serden geçtik diye,
Eğreti tutunurken yaşama,
Çiziyorduk ya her gün,
Yeni baştan ölümün resmini...
Kırmızının rengi bitti...
Oysa ne çok sevdalıydık maviye..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!