Tülay Sustam Şiirleri - Şair Tülay Sustam

bir gözbebeğimden
diğerine bir ip gerdim
gözlerim senden başkasını
görmesin diye...

seni yüreğimin bamteline astım

sen kaldırım taşlarını dize dur önüme

ben toprağa basa basa senden uzaklaşıyorum

bir gün elinde kağıt kalem çizmek istersen beni
önce gözlerimden başla...
o kadar yorgunlar ki dokunsan ağlayacaklar
bir dolu yaş birikmiş uçlarına
sensiz hep ağlamaklılar
sonra saçlarımı çiz istersen o tel tel dokunduğun

uzun zaman oldu senden haber almayalı
kırgınlığım sana değil, bu şehrin telgraf tellerine
açlık, susuzluk, yalnızlık da bir şey mi?
yokluğunda içimi döktüm, ağlaştık sazın telleriyle
hadi usulca dokun, dokun doku tellerime
yeter ki! ...

Aydede'nin torunu
Güneş'in kızı Yıldız'ım ben
Gökyüzü'nü ben doğurdum
Gök gürültüsü korkutmaz bizi

Tepemde çakan şimşekleri boşuna gönderdin

rüzgâr! ...
gökyüzüne kızmış, delirmiş yine bugün

gökyüzü
kalmış ayaz da, üşümüş koca gövdesi
üzerine çekmiş yorganını

nice aşklardan vazgeçtim,
sana varıncaya kadar...

nice sözlerden vazgeçtim,
sevgi dolu sözlerini duyana kadar...

''iyi bir vicdan, en rahat yastıktır. '' C. Brentana


zamana ayak uydurmuş bir beşer! ...
o da takmış yüzüne el gibi maskesini
gece olunca yere düşmüş maskesi

bundan önceki hayatımda
-yine sana aşıkmışım-
aşkın en güzel yerinde
bırakıp gitmişsin beni
gittiğin gün ölmüşüm
-sen- kalmışsın benden geriye

Candostum, kardeşim doğum günün kutlu olsun.


Bırak! ... Atsınlar bizlere yalan yanlış bühtanlarını
'Gökyüzüne tüküren kendi yüzüne tükürür' GÜLÜM