Tülay Sustam Şiirleri - Şair Tülay Sustam

üzgünüm baba...
hayatımda ilk defa birini
yüreğimde seninle aynı yere koydum
o da senin gibi seviyor zannetim
sevgime karşılık verir diye bekledim
ama senin gibi sevmedi baba...

bu yüreğin senin için can attığını
dudaklarımın seni sayıkladığını
bu gözlerin senin için açıldığını
bilipte bilmemezlikten gel BİLME gitsin

uğruna her şeyi göze alacağını

Aşkımı değil, seni cami avlusuna bıraktım
Sana kim sahip çıkarsa çıksın umurumda değil
Aşkım benim yüreğim, aşkım gözyaşım...
Sen benim hiçbir şeyimsin, sen benim değil.

sana olan sevgim,

her geçen gün biraz daha artıyor...

s
se

(a)

aşk her gün biraz daha büyüyen çocuk misali
ben aşkın kollarında emekliyorum
hadi çık gel hayatın içinden
tut çocuk ellerimi, bir daha asla bırakma...

hep sahte dostluklar sarmış benim etrafımı
kime güveneceğimi bilmiyorum anne...
karıştırdım artık dosttum ile düşmanımı
dost bildiklerim meğer düşmanım olmuş anne...

dost deyip bağrıma bastım, yüreğimi açtım

mangalsız yürekler de...
kükürt kokardı_______ aldırma (z) dım...


aşk teğet geçerdi...
sol yanımdan________ aldırma (z) dım...

sana koşarken
düştü! ...
ve dizleri kanadı
içimde ki çocuğun...

yılmadı

tek arzum,
dudağında gidermekti susuzluğumu

tâ ki sen ince belli bardakta
çayını yudumlayana kadar

Beton duvara boylu boyunca uzanmış
Karşımda ki kara tahtaya...
Boyumun yettiği yere kadar uzanıp
Elimde ki beyaz tebeşirle...
Aklımdan bir tek seni çıkarıp
En güzel anılarımı yazıyorum