Tülay Sustam Şiirleri - Şair Tülay Sustam

Her gece gökyüzüne baktığımda
Hayalin gözümün önüne geliyor...
Bir sigara yakıyorum kara dudaklarından
İçime dudaklarını çekiyorum
Sayende dudak tiryakisi oldum
Ne çok sigara içiyorum yokluğunda...

Görmek; baktığınla yetinmeyip, görebildiğinin ötesini görmektir.


O İstanbul'u büyüleyen bir dişidir
Altı deniz, üstü gökyüzü
O mavinin süslediği bir güzeldir

Yarım bir yürek,
Karanlık bir yüz,
Kesik bir el,
Değiştiremez ki alınyazımı...

-şiir doğdum, şair ölürüm-

ananın kovduğu kapıdan
içeri alacağım seni

dört gözü olan çatal ile
elimde tutacağım

ramazan geldi yanında arife'si yok
şair çıkmazında kısa bacağıyla aksıyor recep
muharrem'e sorsan tanımaz beni

güpegündüz üç isim çağırdı makbule
biri kör, biri topal, biri sağır ve dil'siz...

aynı dünyanın insanları
.....................neden ayrı düştü?

toprak ananın yetiştirdiği bir çiçeğe;

ben kasımpatı dedim, sen krizantem...

düşman pusuya yatmış çıt çıkarmıyor
kimbilir belki yerini öğrenmemden korkuyor

hani; 'sessiz atın çiftesi pek olurmuş' ya...
ondan olsa olsa tay olur...
yakında ben bir küheylanım derse hiç şaşırmam...

Güneş! ...
Kapamaya görsün gözlerini...

Ne gece görür, gündüzün yüzünü.
Ne de gündüz gecesini...

insan birini sevince;
bütün gün sevdiğini düşünürmüş
beraber olacağı anı iple çekermiş
onsuz yapamaz, onsuz olamazmış
yediğini, içtiğini merak edermiş
kiminle? nerede? neler yaparmış?

anlamadın bir türlü...
seni neden bu kadar çok sevdiğimi
oysa o kadar çok nedeni vardı ki
anlatmakla biteremediğim
anlatsam da sonuna kadar dinlemezsin ki