Tibet Avcı Şiirleri - Şair Tibet Avcı

Bu son istasyondu
Üstelik son tren yeni gitmiş
Raylar hala sıcak
Kaçırdık yine umutları
Şimdi yalnız biz kaldık,birde içimizdeki savaş
Az ötede kardelenler acmış

Hiç çıkmıyor aklımdan
Giderken o son bakışın
Ağlıyordun..!
Ama neden
Benden ayrıldığına mı
Yoksa halime mi?

masamın başındayım
kağıt,kalem,klavye,ekran
artıklarınla avunur olmuşum
senli yaşam çoktan bitmiş,çoktan
ne kalmış elde durup bir baktım
birkaç resim,biraz hatıra işte

Hepimiz birşeylerin yoksulu idik
Çok uluslu yalanlarla beslendik
Korkarım ki epey semizlendik
Ne yanlış zamanda
Ne de yanlış yerdeydik
Biz neyazık ki buraya aittik.

Annesini tanımazdım..
Ama annesini çok seven bir kız tanırdım..
ve artık ne kadar istesem de
tanıyamam annesini
çünkü o bir ay önce öldü
ben burda size annesini değil

''Sen daima iyi ve doğru olmalısın;
bensizken bile...''
Aydınlığını hiçbir kötülük karartmamalı
Hiçbir yalan yoldan çıkarmamalı seni.
Ve kendine iyi bak, beni de unutma sakın
Bilirsin kimselere güvenemem

Ben bir erik ağacı
Sen hayat pınarı
Bir dokunup toprağıma
Kaçtın sonra
Ne olur bir damla
Bir damla daha..

Öyle çok sigara içmiştim ki
Ayırdına varıyordum artık
Nikotinin,tütünün,katranın
Seni çok sevdiğim gibi
Ayırdına vardığım gibi
Kalacağının,gideceğinin,hiç dönmeyeceğinin

yok toparlayamadım hala kendimi
hala kayıp bazı parçaları
hala eksik bir yanım
kendimi arıyorum,gören var mı?

sonrasını düşündüm

öyle bakmayın güzel bayan
ne olur dokunmayın kalbime
daha yeni yapıştırdım kırıklarını
kimbilir kaçıncı sonkez di
bilmiyorum
bilemiyorum daha ne kadar işe yarar